خانه » اخبار » دیدار دست‌اندرکاران جشنواره مردمی فیلم عمار با خانواده شهید دکتر «فریدون عباسی»

در این دیدار، محمدحسین صبوری، دبیر اجرایی شانزدهمین دوره از جشنواره مردمی فیلم عمار با اشاره به رویکرد محتوایی جشنواره مردمی فیلم عمار گفت:«جشنواره عمار از ابتدای شکل‌گیری خود در سال ۱۳۸۹، همواره خانواده معظم شهدا را صف اول مهمانان ویژه خود دانسته است. امسال نیز در شانزدهمین دوره از جشنواره عمار که دی‌ماه برگزار خواهد شد، موضوع محوری «نبرد تمدنی ایران اسلامی با غرب وحشی» انتخاب شده که بخش مهمی از این نزاع، درگیری علمی و تمدنی است. جشنواره عمار تلاش می‌کند با فراهم کردن بستری برای نمایش آثار هنری، پلی میان مردم و آثار علمی، سیاسی و فرهنگی ایجاد کند و این مفاهیم را با زبان هنر به جامعه منتقل کند.»

تأکید بر پرهیز از روایت‌های کلیشه‌ای
در ادامه، مهدی عباسی فرزند شهید دکتر فریدون عباسی با اشاره به نحوه روایت زندگی شهدای هسته‌ای اظهار داشت: «پرداختن کلیشه‌ای و سفارشی به زندگی شهدای علمی، باعث مغفول ماندن حقیقت تلاش‌ها و مجاهدت‌های آنان می‌شود. متأسفانه در مواردی تلاش شده هویت هسته‌ای برخی از شهدا پنهان بماند؛ همان‌گونه که پیش‌تر درباره شهدایی چون فخری‌زاده، رضایی‌نژاد و احمدی‌روشن نیز چنین رویکردی وجود داشت. این در حالی است که تبیین درست فعالیت‌های علمی این شهدا، نقش مهمی در خنثی‌سازی جریان‌هایی دارد که می‌کوشند ترور این شخصیت‌ها را ساختگی یا بی‌اهمیت جلوه دهند.»

روایت همسر شهید از زندگی و اندیشه‌های دکتر عباسی
نزهت شبان‌آزاد، همسر شهید دکتر فریدون عباسی نیز در این دیدار گفت: «شهید عباسی معتقد بود این تقابل، تنها یک درگیری نظامی نیست، بلکه نبردی تاریخی برای جلوگیری از پیشرفت علمی جهان اسلام است. ایشان بارها تأکید می‌کردند هرجا جمهوری اسلامی به سمت پیشرفت علمی حرکت کرده با مانع‌تراشی و در نهایت حذف فیزیکی مواجه شده است.»وی افزود: «نگاه شهید به فناوری هسته‌ای، نگاهی انسانی و تمدنی بود. باور داشت که پیشرفت علمی، به‌ویژه در حوزه‌هایی مانند پزشکی، کشاورزی و صنعت، می‌تواند سطح زندگی مردم را ارتقا دهد و رضایت‌مندی اجتماعی ایجاد کند. به همین دلیل همواره بر نقش رسانه و هنر در تبیین این مفاهیم تأکید داشت و هنرمندان را به تولید آثار اثرگذار دعوت می‌کرد.»
همسر شهید عباسی با اشاره به علاقه ویژه این شهید به کودکان گفت: «شهید عباسی سر و صدای بچه‌ها را نشانه حیات و پویایی خانه می‌دانست. در عین خستگی‌های فراوان کاری، همواره سعی می‌کرد خانواده را در مسیر رشد علمی و فکری همراه خود نگه دارد و مطالعه و آگاهی را به همه توصیه می‌کرد.»