به گزارش «عمار فیلم»، چهل سال پیش در چنین روزی شهر گرگان در التهابی شدید در درد و آتش گداخت. و حماقت تعدادی از افسران ژاندارمری رژیم شاهنشاهی چهارده شهید روی دست مردمان شهری کوچک گذاشت که شاید آن موقع بیش از پنجاه هزار نفر بیشتر جمعیت نداشت.
ماجرا از این قرار بود که جمع کثیری از مردم گرگان و دشت که آن موقع جزئی از استان مازندران بودند و بعدها استان گلستان شدند به مناسبت هفتم شهدای مشهد و حرم امام رضا در امامزاده عبدالله گرگان در اعتراض به رفتارهای خشونت آمیز رژیم پهلوی تجمع کرده بودند به رگبار بسته شدند و بدتر آنکه مردمی هم که برای کمک به مجروحین به بیمارستان آمده بودند نیز در یک جنایت تاریخی به رگبار بسته شدند!
آن حادثه دهشتناک متاسفانه بعلت در اعتصاب بودن روزنامه‌ها در آن ایام بازتابی نیافت و بعد از انقلاب آنچنان که باید، بدان پرداخته نشد و بصورت نقطه‌ای همچنان مستتر در تاریخ انقلاب ماند.
شاید بتوانم بگویم اولین تجربه نسبتا حرفه ای من در عرصه ساخت فیلم مستند یکی از معدود آثار تصویری برای غبارزدایی از این حادثه مکتوم تاریخی بود.
خدا خیر دهاد آقا وحید جلیلی را که با حمایت از چند جوان کم تجربه در سال نود هم مسیر ما را برای حضور حرفه ای در عرصه هنر و رسانه هموار نمود و هم بخشی از تاریخ معاصر را از گزند فراموشی حفظ کرد.
دشنه در دشت قرار بود مستندی سه قسمتی از وقایع روزهای پر التهاب انقلاب در گرگان باشد که فقط قسمت نخست آن با عنوان حماسه فراموش شده ساخته شد و من همچنان امیدوارم که فرصتی دست دهد تا دو قسمت دیگر آنرا برای حفظ تاریخ برای آیندگان بسازم.
یادش بخیر سه نفر بودیم من و سیامک مختاری و امیر محمدی با یک دوربین Z5 با اون نوارهای میکرو که بعد از ضبط باید کپچر می کردیم برای تدوین که امیر مهریزدان انجامش داد. الان هر کدام از این دوستان برای خود اسم و رسمی دارند در عرصه مستندسازی. و جالب آنکه موسیقی فیلم را هم حامد زمانی ساخت که آن موقع اینچنین مشهور نشده بود.
با خبر شدم امسال پس از هفت سال که از ساخت این فیلم می گذرد چندجا در گرگان اکران شده است. علاقمندان به تاریخ معاصر می توانند این فیلم تجربی را در www.ammaryar.ir ببینند.
حجت عدالت پناه
ورود به آرشیو
