سینا ملارضا:

مستند خشونت نامقدس، دست منافقین را رو می‌کند!

کارگردان مستند سینمایی خشونت نامقدس، گفت: این مستند تلفیقی از معرفی سازمان مجاهدین خلق، روایت اغتشاشات پائیز 1401 و شباهت‌ عملکردی این دو با یکدیگر است. خشونت نامقدس به نسل جوان امروز در تشخیص زمین بازی و مدل بازی در حوادث احتمالی آینده کمک می‌کند.

به گزارش عمارفیلم، «سینا ملارضا» کارگردان مستند «خشونت نامقدس» پیرامون نحوه انتخاب موضوع مستند، اظهارداشت: ما ابتدا قصد داشتیم مستندی درباره سازمان مجاهدین خلق یا همان منافقین بسازیم و از آنجایی که این سازمان در مجامع بین‌المللی فعالیت و رفت‌وآمد زیادی داشتند، هدف ما این بود که مخاطب غیر‌‌ایرانی را با جنایات سازمان مجاهدین خلق آشنا کنیم.

این کارگردان اظهار داشت: ایده اولیه تولید این کار برای مخاطب برون مرزی در سال 1400 شکل گرفت، در تکاپوی ساخت این مستند بودیم که اتفاقات 1401 و حوادث و خرابکاری‌ها در خیابان‌ها شروع شد. از طرفی هم فعالیت رسانه‌ای از سمت جبهه انقلاب در دو سه هفته اول بسیار ضعیف بود، کارهایی به صورت خودجوش اما متفرق انجام می‌شد که به هیچ وجه کافی نبود.

وی افزود: در این شرایط ایده ساخت مستند از مدل سازی این خرابکاری‌ها و آشوبها و مشابهت تاریخی آنها با اعمال خرابکارانه سازمان مجاهدین خلق درذهن ما شکل گرفت. واقعیت‌های زیادی برای این مقایسه و مشابهت وجود داشت. بسیاری از کانال‌های تلگرامی، صفحات اینستاگرامی و اکانت‌های توئیتری که نزدیک یا وابسته به سازمان مجاهدین خلق بودند، از کلید واژه‌ی جوانان محلات استفاده می‌کردند. این مسئله باعث شد مدل آشوب و خرابکاری‌ها را مورد بررسی قرار بدهیم. در همان اوج آشوب و اغتشاشات سال گذشته، هر زمانی که در فضای مجازی و کانال‌های تلگرامی اعلام می‌کردند که مثلاً قرار است فردا در فلان محله جمع بشویم و آنجا را شلوغ کنیم، ما هم می‌رفتیم و مستندسازی‌های موبایلی را انجام می‌دادیم. می‌رفتیم تا ببینیم چه اتفاقی می‌افتد و همه وقایع را ثبت و ضبط می‌کردیم.

این کارگردان مستندساز ادامه داد: با توجه به اینکه ما از ابتدا قصد ساخت مستندی برای مخاطب برون‌مرزی در باب شناساندن منافقین را داشتیم، نسخه اسپانیایی این اثر هم تولید شد. علت این بود که خیلی از اسپانیایی زبانها فکر می‌کردند که سازمان مجاهدین خلق گروهی هستند که علیه جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند و از راه مبارازت مدنی و اقدامات سیاسی اهداف خود را دنبال می‌کنند. آنها از عقبه تاریخی این سازمان اطلاعی نداشنتد و صرفا به این گروه به چشم یک گروه سیاسی مخالف نگاه می‌کردند.

سینا ملارضا بیان کرد: “در این کار تاریخ سازمان مجاهدین خلق را به واسطه مدل‌سازی آشوب‌هایی که در حال انجام بود، مورد بررسی قرار دادیم. در ابتدای فیلم مریم رجوی را به عنوان رئیس جمهور  شورای ملی مقاومت ایران معرفی می‌کنیم، یعنی همان اتفاقی که در مجامع بین المللی افتاد. در انتهای قسمت سوم و انتهای کار هم تمام مدل‌های آشوب‌ها و اغتشاشاتی که طی چهار دهه از تاریخ جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته را مورد بررسی قرار دادیم و در نهایت با یک جمله کار را تمام کردیم؛ هر زمان و هر جا در هر نقطه از ایران که آشوب و خرابکاری از این جنس رخ بدهد قطعا ارتباطی با سازمان مجاهدین خلق پیدا می‌کند. بررسی‌های ما نشان داد همه اتفاقات و خرابکاری‌هایی که سال گذشته بعد از فوت مهسا امینی رخ داد، همچنین وقایع دی ماه 96، آبان 98 و حتی قبل‌تر از آن در سال 88 همه فاکتورهای مشترکی داشته اند و مشابه خرابکاری‌هایی بودند که اوایل انقلاب توسط منافقین در کشور اجرا می‌شد”.

این کارگردان ضمن تقدیر از رویکرد جشنواره عمار، بر ارتباط بیشتر این جشنواره با نسل جوان تأکید کرد و گفت: یکی از کارهای خوب و موثری که انجام می‌شود این است که بسیاری از مستندهای جشنواره در مناطق محرومی که مردم سطح دسترسی کمتری به تکنولوژی‌های ارتباطی دارند، پخش می‌شود. این بسیار خوب است اما نقدی که وجود دارد، این است که نوجوان و جوان شهری که در تهران یا شهرهای بزرگ زندگی می‌کند و بعضا در فضای فکری دیگری است، از این روشنگری‌ها محروم می‌ماند. پیشنهاد من این است که جشنواره عمار می‌تواند از بین اساتید و مستندسازهای مطرح و صاحب نظر دراین حوزه ولو اینکه با جبهه انقلاب همفکری نداشته باشند یا اصلا در این فضاها نباشند، به عنوان داور یا اساتید کارگاه‌ها بهره بگیرد. دعوت از اساتید مطرحی که تاکنون در فضاهایی مانند جشنواره عمار حضور نداشتند اما میان جوانان و قشر هنری جامعه مقبولیت و محبوبیت ویژه‌ای دارند باعث می‌شود آن سینماگری که ذهنیت حزب اللهی هم ندارد وقتی می‌بیند اساتید مطرح در این جشنواره نشست تخصصی و کارگاه دارند مشتاق می‌شود که در این کارگاه‌ها یا خود جشنواره شرکت کند. این کار کمک می‌کند جشنواره عمار از حالت جزیره‌ای بودن خارج شده و مورد توجه همه طیف‌ها قرار بگیرد. برای مثال آقای ضابطی جهرمی که رزومه و سابقه ایشان در مستند و تدوین بسیار فوق العاده است یا آقای مسعود نقاش‌زاده که زمانی هم دبیر جشنواره فجر بودند، اگر اینها به جشنواره عمار بیایند قطعا برای آن جوان مستندساز هم جذاب خواهد بود.

این مستندساز در خصوص جایگاه ایران در نظم نوین جهانی، بیان داشت: من به شرایط آینده ایران بسیار امیدوارم. البته این را هم می‌دانم که بسیاری از جوانان به خاطرشرایط اقتصادی و غیره ناامید هستند و بعضی‌ها هم مهاجرت کردند یا به مهاجرت فکر می‌کنند، اما این ناامیدی حل شدنی است. کشور ما این ظرفیت را دارد که در همه جهات پیشرفت کند و قدرت بگیرد. راه رسیدن به پیشرفت و قدرت اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حتی اقتصادی را باید از درون جامعه دنبال کرد. کشور زمانی می‌تواند موضع قدرتمندی در جهان داشته باشد که از درون در سطح بالایی از هم‌بستگی و هم‌افزایی بین اقشار مختلف جامعه باشد. این همان اتفاقی است که ابتدای انقلاب افتاد، هم بستگی اجتماعی و فرهنگی درونی باعث شد ایران بتواند مقابل همه دنیا بایستد و در این تقابل موفق بشود. امروز ما از داخل و از جهت هم بستگی اجتماعی کمی دچار ضعف شدیم، این نقطه ضعف ما را در سطح بین الملل هم ضعیف می‌کند. اگر هم بستگی اجتماعی به طور قطع و وسیع شکل بگیرد، پیشرفت منطقه‌ای که هیچ ما می‌توانیم در بین چند کشور قدرتمند دنیا قرار بگیریم.

این کارگردان در پایان خاطرنشان کرد: مستند خشونت نامقدس شاید برای افرادی در سنین 20 تا 30 سالگی هستند، تازگی نداشته باشد اما برای قشر نوجوان و جوانانی که در فضای تاریخی نیستند، می‌تواند بسیار مفید باشد و به شبهاتی که در ذهن جوان درباره دشمن، جبهه استکبار و تقابل‌اش با ایران وجود دارد، پاسخ بدهد.