تک چرخ تا پل ژاپنی؛ قصه شهید مدافع حرم

«تک چرخ تا پل ژاپنی» هرچند مستندی بلند است که مثل ده‌ها مستند دیگر، قصه شهید مدافع حرم را روایت می‌کند؛ اما یک تفاوت بزرگ دارد به شدت صادق است

به گزارش عمارفیلم، مستند «تک چرخ تا پل ژاپنی» به کارگردانی رضا احمدیان از جمله آثاری است که در بخش مسابقه یازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار حضور دارد، در یادداشتی به قلم محسن صالحی خواه، به اثر پرداختیم که می خوانید.

«تک چرخ تا پل ژاپنی»  هرچند مستندی بلند است که مثل ده‌ها مستند دیگر، قصه شهید مدافع حرم را روایت می‌کند؛ اما یک تفاوت بزرگ دارد به شدت صادق است. نه سوژه‌اش را از فرط مشغولیت با معنویات و شعائر دینی به سقف آسمان می‌چسباند و نه انقدر در احوالات زمینی‌اش غرق می‌شود، که مخاطب ارتباط‌ش با سوژه را قطع کند و او را پس بزند.

راویان مستند، ابایی ندارند از اینکه بگویند رفیق‌شان بسیار شوخ بود و حتی ستاد خبری وزارت اطلاعات را هم سر کار می‌گذاشت. یا آنجایی که باید دست به یقه می‌شد، از گلاویز شدن نمی‌ترسید. به نظرم صحبت‌های دوستان سوژه، بزرگ‌ترین نقطه قوت کار است. با صمیمیت تمام رو به کارگردان نشستند و از جواد حرف زدند. اما هیچ کس اضافه‌گویی نمی‌کند. مصاحبه‌ها خیلی خوب کنار هم قرار گرفتند و ریتمِ تدوین، ما را خسته نمی‌کند.

تک چرخ تا پل ژاپنی، مستندی خوش ساخت است. هرچند به قاب‌بندی‌های مصاحبه‌هایش اعتراض دارم. تقریبا از تمام مصاحبه‌ها می‌شود ایراد فرمی گرفت. چه از لحاظ دکوپاژ دوربین‌ها و چه از منظر چیدمان صحنه برای مصاحبه. اما این خیلی باعث نمی‌شود که مخاطب مستند را رها کند. چون ما با دوستان و خانواده جواد یعنی سوژه اصلی، جلو می‌آییم و لحظه به لحظه او را از زاویه‌های مختلف می‌شناسیم و انقدر با هم رفیق می‌شویم که این ایرادات ما را از هم جدا نمی‌کنند.

به خاطر تعلیقی که داستان دارد، مخاطب با کار  همراه می‌شود. دوست دارد بداند این جواد که همه انقدر با شور از او حرف می‌زنند، کیست و عاقبت‌ش چه می‌شود؟ موتور در این مستند نقش خیلی زیادی دارد. کارگردان حواس‌ش هست که این عنصر کلیدی را در روند جلو رفتن قصه گم نکند. بالاخره مخاطب انتظار دارد وقتی اسم مستند به موتور و موتورسواری ارتباط دارد، رد موتور را از اول تا آخر در کار پیدا کند. کارگردان هم یادش هست که این انتظار مخاطب را برآورده کند. موتور در کار نقشی کلیدی دارد و مخاطب را رها نمی‌کند. آرشیو شخصی دوستانِ شهید، کار را دل‌نشین‌تر کرده است.

کارگردان جسارت بازسازی بعضی صحنه‌ها را به خود داده است. و همین بازسازی‌های به ظاهر ساده، کار را ارتقا بخشیده. اگر خلاصه بخواهیم بگوییم، تک‌چرخ با یل ژاپنی غلو نمی‌کند، سرراست است و برای مخاطب انقدر جذابیت و صداقت دارد که پنجاه و چند دقیقه وقت‌ش را برای دیدن این کار صرف کند. مخاطب بعضی جاها می‌خندد، گاهی بغض می‌کند اما حتی موقع شهادت سوژه اصلی مستند، به جای احساس غم، حس غرور همراه کمی غصه دارد.

گفتنی است با توجه به همه‌گیری بیماری کرونا، آثار منتخب یازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار  ۱۱ تا ۱۹ دی ماه به صورت مجازی و از طریق سایت عماریار Ammaryar.ir  اکران می‌شوند. ویژه برنامه تلویزیونی جشنواره نیز هر شب، هر شب ساعت ۲۱ از شبکه افق به روی آنتن می رود.

محسن صالحی خواه