به گزارش «عمار فیلم» به نقل از جوان آنلاین، فیلشاه با عبور از مرز فروش ۴ میلیارد تومان در گیشه سینماهای ایران بیش از پیش موقعیت انیمیشن در سینمای ایران و امیدواری‌ها به سینمای کودک را ارتقا بخشیده است.
انیمیشن سینمایی «فیلشاه» تازه‌ترین محصول گروه «هنر پویا» به کارگردانی هادی محمدیان و تهیه‌کنندگی حامد جعفری در حالی ششمین هفته اکرانش را سپری کرد که مجموع فروش آن تاکنون از مرز ۴ میلیارد تومان عبور کرده است.
انیمیشن محدوده‌ای بود که طیف «ما نمی‌توانیم» عرصه سینما مانند بسیاری از ژانرها آن را زمینی متعلق و مختص فرنگی‌ها فرض کرده و اساساً اعتقادی به این نداشت که انیمیشن ایرانی می‌تواند پا به پای آثار پرفروش سینما عرض‌اندام کند تا آنجا که تا دو سال پیش برگزارکنندگان جشنواره فجر تمایلی به حضور انیمیشن در این رویداد نشان نمی‌دادند و صرفاً با رایزنی و واسطه‌گری حاضر شدند انیمیشن شاهزاده روم را در بخش غیررقابتی بپذیرند، البته این بی‌مهری به انیمیشن همچنان ادامه دارد. سال گذشته در جریان جشنواره فجر در بخش ملی اگرچه پذیرش فیلشاه در بخش رقابتی این رویداد باعث گامی رو به جلو شد اما بی‌اعتنایی کامل به این اثر در اهدای جوایز بار دیگر نشان داد خودباوری مدیران درباره پیشرفت انیمیشن ایران همچنان از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. ابراهیم داروغه‌زاده دبیر بخش ملی جشنواره فیلم فجر پس از پایان جشنواره و سیل انتقادها درباره این بی‌مهری، تلویحاً نسبت به کم لطفی جشنواره به انیمیشن اعتراف کرد؛ اعترافی که از ادامه غفلت مدیران و داوران نسبت به اهمیت انیمیشن و جدی نگرفتن آن حکایت داشت.
پیش از گروه هنرپویا که با دو اثر انیمیشن شاهزاده روم و فیلشاه توانستند به اندازه زیادی حقانیت انیمیشن در سینمای ایران را به اثبات برسانند تنها گروه انیمیشن‌سازی که توانسته بود تا حدودی در این عرصه توفیقات نسبی به دست آورد تیم بهرام عظیمی بود که با ساخت انیمیشن «تهران ۱۵۰۰» توانست در سال ۹۲ اکران نوروزی را به دست آورد.
هرچند این اثر در گیشه با موفقیت زیادی روبه‌رو نشد ولی صرف رقابت و حضور آن با آثار دیگر سینمای ایران در اکران نوروزی گام مؤثری در این حوزه بود. شرکت کینگ ران (ژاپن) و فیلموگراف و مینیاتور فیلموویچ (لهستان) برای پخش جهانی تهران ۱۵۰۰ ابراز تمایل کرده و جشنواره پیساف کره جنوبی و جشنواره فیوچر فیلم ایتالیا خواهان نخستین اکران فیلم در این جشنواره‌ها شدند.
اما نکته دیگری که باعث می‌شود موفقیت فیلشاه در گیشه سینمای ایران امیدوار کننده تلقی و خبر خوشی قلمداد شود این است که می‌توان این اثر را گامی در جهت آشتی بچه‌ها با سینمای ایران محسوب کرد. بچه‌ها تقریباً از اواسط دهه ۷۰ با اوج‌گیری فضای سیاسی کشور و غلبه این فضا بر سینما مورد بی‌مهری و غفلتی تاریخی قرار گرفتند. در واقع سینمای کودک که یک دهه پیش از آن در جهان به عنوان نماینده سینمای ایران درخشش زیادی کسب کرده بود با آلوده شدن فضای اجتماعی و فرهنگی کشور به سیاست‌زدگی و افراط در این زمینه که البته دلایل آن را باید در تفریط‌های سال‌های پیش از آن جست‌وجو کرد، وارد مرحله‌ای شد که فرهنگ و هنر را نیز بی‌نصیب نگذاشت.
از عمده‌ترین آسیب هایی که دامنگیر این عرصه شد اخراج غیررسمی کودکان و نوجوانان از سینمای ایران بود؛ آسیبی که تبعات آن تا همین حالا نیز ادامه دارد و این دقیقاً برخلاف روندی بود که سینمای هالیوود طی می‌کرد؛ روندی که اتفاقاً کودکان و نوجوانان را بیش از پیش به عنوان مخاطب در سینما به رسمیت می‌شناخت و فرهنگ‌سازی را از سنین پایین از طریق سینما به طور جدی دنبال می‌کرد.
هادی محمدیان و تیم هنرپویا را باید به عنوان خط‌شکنان و افسران بازگشت بچه‌ها به سینما تلقی کرد. بماند که حامیان سینمای جشنواره‌ای و مخاطب خاص همواره تمایلی به بر هم خوردن نظم بی‌قواره سینمای ایران به نفع بچه‌ها ندارند اما صدای پای بچه‌ها در سینمای ایران را باید مغتنم شمرد و دست جریان‌هایی را که مخالف آشتی بچه‌ها با سینما هستند از سینما کوتاه کرد؛ سینمایی که اخلاق و معصومیت در آن حرف اول را می‌زند.
جواد محرمی
ورود به آرشیو
