روایتی ناب از داستانی آشنا

به نقل از وطن امروز؛ مسابقه دادن یا ندادن با رژیم صهیونیستی به یک مساله پرتکرار و سوال‌برانگیز در اذهان افکار عمومی کشور تبدیل شده است بویژه که در سال‌های اخیر عدم رقابت ورزشکاران ایرانی به رشته‌های بیشتری هم کشیده و این مساله پربازتاب‌تر هم شده است.  المپیک 2020‌ که در ماه‌های آخر سال 2021 در توکیو برگزار شد، از حاشیه‌های سیاسی هم به دور نبود؛ ابتدا عدم رویارویی 2 ورزشکار سودانی و الجزایری با حریفان اسرائیلی‌شان در جودو و سپس نخستین رویارویی یک ورزشکار عربستانی با یک ورزشکار اسرائیلی در تاریخ المپیک، بحث تطبیع یا تحریم اسرائیل را چند روزی تیتر یک رسانه‌های عربی کرد. اتفاقات اخیر و تلاش‌های تل‌آویو در استفاده از دیپلماسی ورزشی برای غلبه بر حامیان و طرفداران تحریم رژیم نژادپرست صهیونیستی، الزام توجه به این امر و اتخاذ سیاست جدی دیپلماسی ورزشی و چگونگی عبور از چالش‌های پیش روی آن را دوچندان کرده است. بازی تیم تاج ایران با تیم هاپوئل رژیم صهیونیستی در سال 1970 میلادی 3 سال پس از جنگ 6 روزه و در دورانی که تیم‌های عربی بازی با تیم‌های اسرائیلی را تحریم کرده بودند، یکی از معدودترین خاطرات به‌یادگار مانده در اذهان عمومی ایران از مواجهه با رژیم صهیونیستی است؛ موضوعی آشنا که تقریبا روایتی از آن شکل نگرفته و پرداخت نشده است. مستند «دوئل امجدیه» با آغازی جذاب سعی می‌کند در بستر تاریخ، ماجرای فینال جام باشگاه‌های آسیا را که بدون حضور تیم‌های عربی و با 7 تیم برگزار شده بود، از زبان شخصیت‌های مختلف با نگرش‌ها و تفکرات گوناگون روایت کند. استفاده از اسناد با سندخوانی استاد تقی‌پور، بازیابی روایت نشریات اسرائیلی در آن سال، استفاده از خاطرات آقایان عزت‌شاهی، ربیعی و بازیکنان وقت تیم تاج، باعث شده فضای بازی در ورزشگاه امجدیه برای مخاطب جذاب و باور‌پذیر شود.