به گزارش «عمار فیلم» به نقل از حلقه وصل، «مرتضی» یا «علی»؟! چه فرقی می‌کند وقتی قرار باشد مردانگی یک نوجوان را در قاب سینما به تماشا بنشینیم. «مرتضی» نام کاراکتر اصلی اولین فیلم محمدرضا خردمندان است: بیست و یک روز بعد! فیلمی که خیلی‌ها نسبتش دادند به بچه‌های آسمان و آن را نسخه به روز شده همان فیلم دانستند. «علی» فیلم مجید مجیدی حالا در دهه ۹۰ شده بود «مرتضی»!
اما دغدغه مسائل اجتماعی از این دست در سابقه خود کارگردان جوان کار هم کاملا مشهود است. مخاطبینی که در جشنواره‌هایی مانند عمار، فیلم «دوئل» خردمندان را دیده باشند، «بیست‌ویک روز بعد» هم برایشان غریبه نیست. خردمندان که خودش نویسندگی فیلم را به همراه احسان ثقفی انجام داده است، سعی کرده تا به دور از شامورتی‌بازی‌های معمول این روزهای سینما، قصه بگوید و داستان تعریف کند، تعلیق ایجاد کند و مخاطب را تا پایان فیلم با خود همراه کند و به سرمنزل مقصود برساند.
گواه این ادعا هم رضایت مخاطبین در سینماهای مردمی و حتی کاخ جشنواره است که با وجود اکران این فیلم در روزهای پایانی جشنواره و بعد از اعلام اسامی کاندیداها، باز هم سالن میلاد تقریبا پر شد و تشویق منتقدان و اهالی رسانه را برای بیست‌ویک روز بعد در پی داشت.
داستان فیلم را کم و بیش شنیده‌اید. نوجوان عاشق سینمایی که قرار است فیلم اولش را بسازد اما در این راه با مشکلاتی روبرو می‌شود. مشکلاتی که او را برای مسائلی بزرگتر از سینما آماده می‌کند و البته به رویایش هم می‌رساند. نقطه قوت فیلم در به تصویر کشیدن همین «مسیر» است. مسیری که مرتضای داستان ما باید طی کند و سختی‌هایی که باید به جان بخرد تا به هدف سختش برسد و تازه حالا با رسیدن به این هدف، دوباره باید شروع کند برای بیست و یک روز بعد! «فاذا فرغت فانصب»؛ وقتی از یک کار فارغ شدی دوباره قامت راست کن برای مسیر بعدی.
در این میان اما در روزگاری که به قول نوجوان دوست‌داشتنی فیلم: «پول در حباب است» و فیلم‌های بی‌زمان و مکان که بلد نیستند یک داستان واقعی از مردم واقعی کشورشان تعریف کنند، سینما را غرق کرده و مخاطب را از سالن سینما فراری داده‌اند، وجود آثاری همچون «بیست و یک روز بعد» نعمتی است برای سینمای ایران. هدیه‌ای که شاید بتوان آن را ارمغان جشنواره مردمی فیلم عمار برای جشنواره فجر دانست.
تهیه‌کننده و کارگردان فیلم هر دو از شرکت‌کنندگان پای ثابت جشنواره مردمی عمار هستند که در دوره‌های اخیر، طعم شیرین اکران‌های مردمی عمار را چشیده‌اند و بی‌شک این تجربه آنقدر برایشان هیجان‌انگیز بوده است که در اولین تجربه سینمایی خود از آن بهره بگیرند و اثری خلق کنند که با مخاطب ارتباط عمیقی برقرار کند.
ورود به آرشیو
