به گزارش «عمار فیلم»، متن پیش روی یادداشت جواد اردکانی، کارگردان و نویسنده سینما و تلویزیون است که پیرامون ساختار جشنواره مردمی فیلم عمار به رشته تحریر درآمده است:
اهمیت «اصالت در ساختار» زمانی خودنمایی میکند که نیمنگاهی به آنچه «ساختارهای عاریتی» بر سر ما آورده است، بیندازیم. بلایی که در اواخر دوره قاجار بر سر جریان ضد استبداد نازل شد مستقیماً مربوط به پذیرش یک ساختار عاریتی با عنوان «مشروطه» بود و کلاه بزرگ زمانی بر سرملت ما رفت که در باغ سفارت دولت فخیمه، «عدالتخانه خواهان» تبدیل شدند به «مشروطه خواهان». از این نمونهها در تاریخ معاصر ما فراوان است و اصلاً مهمترین شکل نفوذ جریان سلطه جهانی از طریق نفوذ دادن «ساختارهای مطلوب» در حوزههای مختلف حاصل شده است.
و اینک، پس از گذشت بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب، بزرگترین مشکلات پیشِ روی انقلاب از ناحیه برخی ساختارهای عاریتی رقم میخورد که نمونه واضح آن را در صداوسیما، سینما و نیز نظام آموزشی کشور میتوان مشاهده کرد. ساختارهایی که یا به جامانده از دوران پهلوی است یا شاهکار مدیران غربزدهای است که تصور میکنند، مطمئنترین راه؛ استفاده از ساختارهای تعریف شده و استاندارد جهانی است. و یا مدیران مرعوب و خوشخیالی که گمان میکنند میشود هر قالبی را به عاریه گرفت و بعد، محتوای مطلوب خود را در آن ریخت و این است حالواحوال ما.
«جشنواره عمار»، بزرگترین کار را در مرحله طراحی ساختار خود برداشت. مدیرانی پیدا شدند که خواستند بر مبنای اهداف مشخصی که دارند و شرایط و بستر موجود، ساختاری را تعریف کنند که بتواند آنها را به هدف برساند. ساختاری که اصرار نداشتند شبیه ساختار متداول و مثلاً استاندارد برپایی جشنوارههای هنری باشد.
آنها در اولویتبندی موضوعات موردنظر، نوع مخاطب، نوع عرضه آثار به مخاطب، طیف هنرمندانی که باید مورد حمایت قرار گیرند و بسیاری انتخابهای مهم دیگر شجاعانه و مستقل عمل کردند و حاصل آن شد جشنوارهای با یک ساختار اصیل. شاید مزیّت مهم جشنواره عمار بر بسیاری جشنوارههای ریز و درشت فرهنگی هنری و نیز راز موفقیت این حرکت بزرگ مردمی همین باشد: «اصالت در ساختار».