خانه » یادداشت » بمان و بساز، شعاری که به عمل تبدیل شد

این روزها یکی از مسائلی که کشور، اعم از جامعه و دولت، با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند، بحث مهاجرت است. وقتی صحبت از مهاجرت به میان می‌آید، نخستین چیزی که به ذهن متبادر می‌شود، وطن، وطن‌دوستی و ارتباط آن با مهاجرت است؛ موضوعی که می‌توان ساعت‌ها درباره آن نوشت و آثار نمایشی تولید کرد.مهاجرت از آن دست مقولات و مسائل انسانی است که صرفا به عنوان تجربه سفر شناخته نمی‌شود و چالش‌های مختلفی را پیرامون خود شکل می‌دهد که هرکدام از آنها می‌تواند از منظر آسیب‌شناسی اجتماعی و فردی مورد بررسی قرار ‌گیرد. به عبارت دیگر «مهاجرت» را اگر به‌عنوان یک مضمون در نظر بگیریم می‌توان آن را از جنبه‌های گوناگون فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حتی روانشناختی مورد تحلیل قرار داد و چالش‌هایی را که در هر یک از این حوزه‌ها وجود دارد بازنمایی کرد. فارغ از علل منطقی مهاجرت، یکی از عوامل شتاب‌دهنده آن، نفوذ فزاینده رسانه‌ها در فرآیند انتخاب و قضاوت است. این نفوذ چنان اثر سنگینی بر قدرت انتخاب افراد دارد که آنها را از اتخاذ تصمیم منطقی براساس حقایق بازمی‌دارد.یکی ازمستندهایی که  کشور موضوعی است که نیازمند توجه و بررسی عمیق از سوی نهادهای دولتی و متولیان این حوزه است. درحالی‌که مستندها می‌توانند نقش مؤثری در افزایش آگاهی داشته باشند، ضروری است که این نوع تولیدمحتوا به‌صورت جامع‌تر و از زوایای مختلف انجام شود. مستندهای موجود غالبا از یک دیدگاه خاص، مانند دیدگاه یک پزشک ساخته می‌شوند. برای ایجاد تأثیر واقعی، لازم است مستندهای ژورنالیستی نیز تولید شوند که وضعیت پزشکان مهاجرت‌کرده به کشورهای مختلف، به‌ویژه در اروپا را به تصویر بکشند. مستندها باید به بررسی موضوعی بپردازند که آیا واقعا پزشکان مهاجر به آرامش و پیشرفت در زندگی دست یافته‌اند یا این‌که مهاجرت تنها ظاهری خوشایند دارد و باطن آن متفاوت است.مهم است که واقعیت‌های زندگی در کشورهای مقصد به‌درستی بازنمایی شود. اگر مهاجرت تنها یک انتخاب ظاهری باشد، باید به مخاطب نشان داده شود که چه چالش‌هایی در انتظار آنهاست. با بیدارکردن این آگاهی درمخاطب، می‌توان به آنها کمک کرد تا درک بهتری از مزایا و معایب مهاجرت داشته باشند. علاوه‌براین، باید به لذت‌ها و ارزش‌های زندگی در وطن نیز پرداخته شود. پزشکانی که در ایران به خدمت‌رسانی مشغول هستند، می‌توانند با نجات جان افراد و کمک به افزایش جمعیت کشور، احساس رضایت و لذت از کار خود را تجربه کنند. این حس تعلق و خدمت به جامعه، می‌تواند به‌عنوان یک عامل انگیزشی برای ماندن در کشور عمل کند. بنابراین، تولیدمحتوا و ساخت مستندهایی چون «پشت کوه‌های علی زنگی» که به این موضوعات می‌پردازند، می‌تواند تأثیر مثبتی بر نگرش مخاطبان داشته باشد و آنها را به ماندن در وطن تشویق کند.