به گزارش «عمار فیلم» به نقل از حلقه وصل، اولین «گعده فیلمسازان جوان سینمای انقلاب» با نقد و بررسی مستند «برند» به همت دبیرخانه جشنواره مردمی فیلم عمار در حسینیه هنر برگزار شد. در این گعده امیر مهریزدان و سیدحسن موسویفرد به عنوان منتقد در حضور مجید میرزایی فراهانی کارگردان جوانِ مستند برند به نقد و بررسی این اثر پرداختند.
دبیرخانه جشنواره مردمی فیلم عمار پیش از این ۴۷ نشست از سلسله نشستهای «فیلمسازان جوان انقلاب» را برگزار کرده بود. مدتی بود که این نشستها برگزار نمیشد و از دیروز ادامه این نشستها تحت عنوان «گعده فیلمسازان جوان انقلاب» از سر گرفته شده است. در واقع اولین گعده فیلمسازان جوان انقلاب را میتوان چهلوهشتمین نشست فیلمسازان جوان انقلاب دانست. این نشست با هدف انتقال دیدگاه منتقدان و نظرات مردم در اکرانهای عمومی به کارگردان برگزار می شود و طبق اعلام دبیرخانه جشنواره عمار قرار است از این به بعد به صورت هفتگی برگزار شود. اولین «گعده فیلمسازان جوان سینمای انقلاب» با نقد و بررسی مستند برند شروع شد.
مجید میرزایی فراهانی، کارگردان مستند برند در ابتدای گعده روند تولید این مستند را اینگونه شرح داد. مستند برند یک کار تلویزیونی بود که من آن را به سفارش شبکه خبر در مدت ۵۰ دقیقه ساخته بودم و این کار برای جشنواره عمار مجدد تدوین و در قالب یک مستند ۳۳ دقیقهای به دبیرخانه جشنواره ارسال کردم. پیشنهاد کار برای شبکه خبر بود و شبکه خبر تمایل داشت که کاری در رابطه با برند و برندهای تقلبی ساخته شود. در ابتدا من تصورم این نبود که کارم ۵۰ دقیقهای باشد، اما وقتی وارد دل کار شدم با ریشه و زنجیره برندهای تقلبی آشنا و به این نتیجه رسیدم که چرا نباید این زنجیره را نمایش دهم؟!! یا چرا باید فقط با فروشنده ها مصاحبه کنم؟! چون خود فروشندهها معترف بودند که گناهی ندارند و باید اصل قضیه بررسی شود. در این مستند در پی محکوم کردن کسی بودم، فقط میخواستم بگویم که چنین مشکلی وجود دارد و اگر کسی میخواهد این مشکل را حل کند بسمالله. سعی هم کردم مقداری از شعارهای معمولی که در حوزه اقتصاد و توجه به کالای ایرانی وجود دارد، دور شوم. تدوین مجدد مستند برای جشنواره عمار به انسجام مستند من خیلی کمک کرد. چون مستند در دو قسمت از شبکه خبر پخش می شد و اگر تمام ۵۰ دقیقه در یک قسمت پخش می شد حتما حوصله مخاطب را سر میبرد.
مستند برند، رها بودن بازار ما را نشان میدهد
سیدحسن موسویفرد ضمن سخت خواندن تولید کارهایی از جنس مستند برند، مسئله مستند را یک مسئله اساسی دانست و افزود: خیلی وقتها افرادی که دارند در عرصه برند کار خلاف انجام میدهند از همه بهتر این عرصه را آسیبشناسی میکنند. چون دقیقا میدانند که دارند چکار میکنند. در مستند برند هم میبینیم که میگویند: «من چکارهام! به من بگویند برند «الله» بزن برند الله میزنم و اگر بگویند برند «آدیداس» بزن آدیداس میزنم. بازار اینطور کشش دارد.» نکتهای که مستند از پس بیان آن به خوبی در آمده بود این بود که کشش بازار را در این عرصه به خوبی نشان میداد؛ یعنی به خوبی نشان داده بود که یک عدهای برند تقلبی تولید و بر روی محصولات خود می زنند. میتوان در مستندهای دیگر به ابعاد مختلف عرصه برند و مخصوصا معرفی برندهای مرغوب ایرانی توجه بیشتری کرد. به اعتقاد من مستند برند یک آسیب شناسیِ کفمیدانی جاندار از چگونگی رشد برندهای تقلبی بود و میتوان با محور قرار دادن این مستند چند مستند دیگری هم ساخت و در آنها حتی یقه یک عدهای را هم گرفت و گفت که غفلت شما سبب شده است که در کیف میدان برند این اتفاقها بیفتد. در حقیقت مستند برند به ما نشان می دهد که بازار ما چقدر رهاست؛ یعنی جدای از اینکه برند خارجی می فروشند اینقدر بدبخت شدیم که باید بر روی جنس ایرانی خودمان هم برند خارجی بزنیم تا به فروش برسد.
جریان مقابلی در برابر برندهای خارجی مطرح نمیشود
در ادامه امیر مهریزدان، مسئول واحد مستند عمار در مورد نگاهش نسبت به مستند برند گفت: به اعتقاد من میتوان به دو نکته منفی در مستند برند اشاره کرد اما پیش از این باید این نکته را در نظر گرفت که با وجود اینکه موضوع مستند برند یک موضوع کیفمیدانی و عوامانه است ولی مستند برای عموم مردم بسیار جذاب است. من معتقدم دو اتفاق میتوانست در مستند برند بیفتد. اول اینکه ما اگر میخواهیم کارمان گزارشی نباشد یا باید در حوزه قهرمان و ضدقهرمان یا حوزه روایت و ضدروایت ورود کنیم، ولی مستند برند یک تک روایت است. کل حرف مستند این است که برندهایی خارجی بر روی لباسهای ایرانی دوخته می شود. احساس من این است که از دقیقه ۱۰ مستند، حرفها دیگر تکرار می شود. این ایراد هم از اینجا نشات میگیرد که در مستند جریان مقابلی در برابر جریان موجود مطرح نمی شود. اینکه آقای موسویفرد گفتند که باید مستندهایی بسازیم که در آنها برندهای ایرانی را معرفی کنیم، به نظرم معرفی این برندها باید در همین مستند این اتفاق میافتاد. روایت و ضدروایت در مستند برند میتوانست در همین مستند اتفاق بیفتد تا مخاطب احساس نکند که ما داریم یک حرف را هی کش میدهیم. غفلت دوم هم در مستند برند آنجایی اتفاق افتاده است که وقتی جنس مرغوب و نامرغوب را جلوی دوربین معرفی میکرد نمی گفت که این جنس نامرغوب خارجی و این جنس مرغوب ایرانی است.
ترسیدم شعار بدهم
موسویفرد در تکمیل صحبتهای مهریزدان اضافه کرد: به نظر میآید در مستند دو موضوع با هم قاطی شده است. ما وقتی برند خارجی روی محصول داخلی میزنیم تقلب می شود ولی این لزوما به معنای بیکیفیتی محصول نیست؛ یعنی جنس بیکیفیت با جنس باکیفیت و جنس تقلبی و غیرتقلبی در مستند با هم قاطی شدند. مجید میرزایی فراهانی، کارگردان مستند برند نکته اول مطرح شده توسط مهریزدان را درست عنوان کرد و گفت که من میپذیرم که در مستند برند یک موضوع دارد از زبان چند نفر بیان می شود. وی در مورد چرایی مطرح نشدن جریان مقابل در مستند نیز گفت: من در خودم این توانایی را نمیدیدم که در بیان مرغوب بودن جنس ایرانی وارد شعارزدگی نشوم و چون خودم میدانم که نمیتوانم این وزنه را بلند کنم چرا باید زیر آن میرفتم؟ با این وجود سعیام این بود که این شعار را من در مستندم ندهم و تمام تلاشم این بود که بتوانم مخاطب را با خودم همراه کنم تا این شعارها ناخوادگاه در ذهن مخاطب شکل بگیرد. از طرف دیگر هم نباید یادمان برود که مسئله اصلی مستند فقط نشان دادن برندهای تقلبی بود.
اسب تراوای فرهنگی در بازار لباس
پخش کردن نظرات مخاطبان مردمی جشنواره عمار با عنوان «نظرفیلمها» از دیگر بخشهای این گعده بود. در این بخش تعدادی از نظرات مردم که بعد از اکرانهای مردمی جشنواره عمار در مدرسه دبیرستانه دخترانه همدان از دانشآموزان گرفته شده بود بخش شد و مخاطبان به نکاتی اعم از خلاء وجود مردم در این مستند و بررسی نکردن چرایی خرید این برندها از نگاه مصرفکنندگان و… پخش شد. میرزایی از این بخش استقبال ویژهای کرد و از دبیرخانه خواست که نگاههای مختلف مخاطبان را در اختیارش قرار بدهند. در پایان یادداشت آرش فهیم درباره مستند برند نیز در اختیار مجید میزایی قرار گرفت.