به گزارش عمارفیلم؛ نشست خبری مستند «جوانمرگ» با حضور کارگردان مستند «جوانمرگ»، «سعید افضل زرگری»، «دکتر محمدعلی شمآبادی» به عنوان کارشناس و «دکتر روحالله ایزدخواه» نماینده مجلس، در چهارمین روز از چهاردهمین جشنواره عمار در سینما فلسطین برگزار شد.
بحث در ابتدا با یک سوال از کارگردان «جوانمرگ» پا گرفت. چطور شد که این فیلم را ساختید و چه دغدغهای داشتید؟
«سعید افضل زرگری»کارگردان این مستند گفت: برای جهاد سازندگی فیلم ساختن واقعا به دلیل آشفتگی فراوانی که دارد نیازی به دغدغه ندارد و مشکل همگانی شدهاست. یک روز پیاز زیاد میشود که آن را چال میکنند و چند وقت دیگر پیاز میشود کیلویی ۵۰ هزار تومان. در هرصورت جهاد سازندگی را باید احیا کنیم. به نظرم رسید اول مسائل و مشکلات موجود بررسی شود. همانطور که دیدید، این مستند آرشیوی بود، البته مصاحبه بسیاری هم داشتیم و آخرش هم از تمامی مصاحبه شوندهها سوال کردیم «جهاد سازندگی چیست که برویم و آن را احیا کنیم؟» پاسخها کاملا متفاوت بود. پس اگر قرار است احیا شود، باید برویم سراغش ژن آن! من فکر میکنم جهاد سازندگی یه نهاد اجتماعی بود و ویژگیهای خاصی داشت و میتوانست نیرو تولید کند، اشتغالزایی کند.
وی افزود: در داخل روستا همه این کارها را به صورت شورایی انجام میدادند و به نظرم آن چیزی که در دولت فعلی تحت عنوان احیا جهاد سازندگی انجام میشود، فقط یه شوخی تلخ است که هیچ وقت به سرانجام نمیرسد.
«دکتر محمدعلی شمآبادی» بعد از صحبتهای کارگردان این مستند گفت: در موسسه توسعه روستایی، یکی از دوستان ما همایشهایی در این موضوع برگزار میکردند. در دومین همایش، آقای هاشمی هم آنجا بودند که در ابتدای حرفشان گفتند جهاد سازندگی را به رغم خدمات جوانمرگ کردند. بنده خیال کردم اسم «جوانمرگ» از این ماجرا نشات گرفته که با تماشای فیلم نظرم عوض شد.
وی افزود: سال ۶۲ نهاد انقلابی جهاد در طول چهار سال به وزارت خانه تبدیل شد و ما یک دهه جهاد سازندگی طوفنده داشتیم چون در زمان جنگ و محدودیتهایی که بود، باز هم کار میکردیم. تا اینجای مستند را خوب کار کردند ولی بعد از ۶۲ خوب نیست؛ در حالی که اتفاقات مهم از ۶۲ به بعد شروع میشود، آقای زنگنه میشود اولین وزیر وزارت جهاد خودش باعث تضعیف بالای وزارت خانه شد، اولین چیزی که زنگنه با آن برخورد کرد این بود که من دیگر نمیتوانم با شورای مرکزی کار کنم؛ این، زمینه نابودی را فراهم آورد
«دکتر روحالله ایزدخواه» نفر سوم این نشست گفت: چگونگی انحلال جهاد و چگونگی احیای جهاد همیشه محل بحث بودهاست، اگر همین الان از بنده بپرسید نخ تسبیح این معضلات چیست ،میگویم دوری از جهاد سازندگی است. ما از بهمن ۵۷ عبور نکردیم ما در توسل به دولت درجا زدیم ولی جهاد سازندگی که رو به جلو بود و پیشرفت خیلی خوبی داشت، مطلقا محدود به روستا نبود. همین مدل رویکردی که در جهاد حاکم بود در بقیه مسائل کشوری هم خودش را نشان میداد. مثلا ما از این مدل هم در مهندسی جنگ خودش را ثابت کرد، هم در علم و فناوری و حتی این مدل به عرصه جهانی هم ورود پیدا کرد. اینها همه نشان میدهد به روستا محدود نشدهبود. اون جوهره یا گنجی که میتوانست کار کند چیز دیگری بود که باید آن را باز هم برای احیای جهاد بیابند و استفاده کنند.
وی در ادامه بحث احیای جهاد سازندگی گفت: ما سازمانهای زیادی داریم که ادعا میکنند ما احیاگر جهاد سازندگی هستیم. باید مردم را بیاورند وسط؛ در واقع عاملیت مردم باید روی کار بیاید. مردم نباید مشارکت داشته باشند، بلکه باید همه کار دست خودشان باشد، شورای مرکزی داشته باشد یا نداشته باشد؛ اما چیزی که ما هنوز بدون احساسی بازی سرش هستیم و کوتاه نمیاییم این است که عاملیت مردم تکرار نشد، تجربه جنگ ثابت کرد میشود کار را به مردم سپرد. من در تحقیقات ۲۰ سالهام به طور قطعی میگویم که عاملیت مردم برای فتح مسائل نظام تکرار نشد. اگر کار دست مردم باشد، درست میشود. عزیزان همواره در حال پست رفت کردن هستیم ، مثلا در بحث حجاب بحث جرم و دوربین را مطرح کرده و ما داریم حاکمیت را از مردم دور میکنیم.
ایزدخواه با اشاره به سخنان امام(ره) گفت: با شعارزدگی نمیشود توقع حمایت از مردم را داشت. حمایت این نیست که مردم در خیابان بیایند و شعار دهند. نه، باید کار را به خود مردم سپرد. باید ظرفیتها و توانمندی و نیازمندیها را هم در بین آحاد جامعه پیدا کرد. وظیفه اتصال نیازمندی به ظرفیت و توانمندی باید به عهده کار جهاد باشد و بقیه کارها را باید به مردم سپرد. تمام حرف ما این است که ظرفیت ما در بین مردم خیلی زیاد است و باید به نحوی برای احیای جهاد از همین مردم استفاده شود.