خانه » یادداشت » فیلشاه و عبادت فرهنگی

به گزارش «عمار فیلم»، به این جملات دقت کنید: حضور در انتخابات یک واجب سیاسی است.(حضرت امام)

مقتضى است روز سه شنبه ۲۶ تیر ماه ۵۸ عموم اقشارى که به اسلام و قرآن مجید و جمهورى اسلامى و استقلال کشور علاقه دارند در راهپیمایى شرکت کنند، تا حساب گروههایى که بر خلاف مسیر انقلاب اسلامى هستند روشن شود. در حقیقت این مانور اسلامى- ملى، عرضه جنود حق و حزب اللَّه است در مقابل جنود شیطانى.(حضرت امام)

انتخابات یکى از آزمونهاى بزرگ ملت ایران در مقابل چشم دشمنان است.(رهبر انقلاب)

انتخابات با سرنوشت مردم سر و کار دارد؛ بخصوص انتخابات ریاست جمهورى که سپردن قوه‏ى اجرائیه‏ى کشور به دست یک نفر و یک مجموعه است که کشور را براى مدت چند سال اداره کنند؛ اینقدر انتخابات اهمیت دارد.(رهبر انقلاب)

توصیه‌ی من این است که هر چه بیشتر شرکت کنند، هر چه زودتر پای صندوقها بیایند، معتقدم کار نیک را بایستی در اوّل وقتِ آن انجام داد؛ به تأخیر نباید انداخت.

مردم با توکل به خدا و با قصد تقرّب الی‌اللَّه – که یک عبادت است – وارد میدان انتخابات شوند و صحنه‌ی آن را گرم کنند.(رهبر انقلاب)

شرکت در انتخابات، هم حق مردم است و هم تکلیف شرعی و واجب شرعی است.(رهبر انقلاب)

مسجد، خیابان،‌ سینما

چرا انتخابات در حوزه سیاسی اهمیت دارد؟ از این جهت که مردم در سرنوشت‌شان مشارکت می کنند و آینده آن را رقم می زنند.

چرا حضور در عزاداری های محرم و صفر مهم است؟ از این جهت که مردم با حضور و مشارکتشان، آینده حیات دینی شان را رقم می زنند.

در عباداتی مثل نماز، یک وقت است که من برای خودم نماز می خوانم و بهره معنوی و خودسازی می برم؛ اما انسان که فقط بعد فردی ندارد، به دلیل بعد اجتماعی اش، در دین توصیه شده است نماز را به جماعت و به صورت هفتگی در نمازجمعه به جا بیاورید.

یک زمان است که من نظام سیاسی و آرمانهایی را به صورت فردی قبول دارم، اما برای ابراز اجتماعی آن باید در راهپیمایی شر کت کنم.

اما در حوزه فرهنگ این حضور و تعیین سرنوشت آینده ما چگونه اتفاق می افتد؟ یک وقت است که من در خانه فیلم می بینم و استفاده فرهنگی می برم، اما برای ابراز اجتماعی آن چه باید بکنم؟ همانطور که حضور در مسجد، انتخابات و راهپیمایی ابراز اجتماعی عبادات فردی است، حضور در سینما هم ابراز اجتماعی یک عبادت فرهنگی است.

قضا نشود!

در میان عبادات هم البته برخی عبادات فوری اند، برخی عبادات قضا می شوند، برخی قضا ندارند و… برخی عبادات واجب اند و برخی مستحب و…

حالا چرا فیلشاه از اوجب واجبات است؟

انیمشین، در تمدن غربی در کنار بازی، از سبک سازترین ابزارهای فرهنگی هستند. این دو به واسطه سطح خیال بالا، مخاطب کودک و نوجوان داشتن، قدرت فوق العاده در کار فنی، مزیتهای این دو قالب هستند. 

کسی که آرمان‌ها و ارزشهایش را در قالب انیمیشن بتواند بیان کند، یعنی توانسته است آن را به سطح اثرگذاری جهانی برساند.

اکنون جمهوری اسلامی ایران، در حوزه انیمیشن به لحاظ فنی به بالاترین سطوح جهانی رسیده است. 

در حوزه محتوایی هم اکنون با فیلشاه مسیر انیمشین جهانی جمهوری اسلامی به صورت کامل آغاز شده است. فیلشاه توانسته است، محتوای نرم جمهوری اسلامی را به زبان انیمیشن و با قدرت فناورانه فیلمش ترکیب و عرضه کند.

صنعت انیمیشن در هرصورت بومی شده است و راه خود را برای فتح جهان ادامه خواهد داد…

حضور در سینما برای تماشای فیلشاه حداقل دو ضرورت دارد:

یکی بجاآوردن شکر این نعمت که نظام اسلامی در حوزه انیمیشن به این سطح رسیده است؛ دوم تاثیرگذاری بر سرنوشت فرهنگی آینده خودمان است. آینده فرهنگ انقلاب اسلامی در ایران و جهان به مشارکت حداکثری و اجتماعی ما در حوزه فرهنگ وابسته است…همانطور که کاهش حضور در انتخابات و راهپیمایی‌ ها، باعث آسیب دیدن جمهوری اسلامی در حوزه سیاست است، کاهش حضور در عرصه های فرهنگی هم قدرت نرم جمهوری اسلامی را کاهش می دهد. پس تا این عبادت فرهنگی قضا نشده است، برای ادایش بشتابید!