خانه » یادداشت » به شیرینی یک نگاه

به گزارش «عمار فیلم»، وقتی بچه­‌ تر بودیم یکی از بزرگ‌ترین لذت‌­‌هایمان این بود که با ذره­ بین نور خورشید را طوری روی کاغذ متمرکز کنیم که شعله‌ور شود. در ابتدا برایمان غیرممکن بود، اما وقتی پای نور خورشید را به ماجرا باز می‌­کردیم این کار را ممکن می‌­ساخت.

مستند «در یک نگاه» داستان زندگی دو نفری را روایت می‌کند که عقل سلیم طبق قواعد مسلم نانوشته‌ ای کنار هم بودنشان را نمی‌پذیرد، اما «نادیا مفتونی» ذره‌بین آرمان‌هایش را در دست می‌گیرد و نور ایمان و عشق را بر زندگی «حسین نوری» می‌تاباند.

حسین جوانی است که قبل از انقلاب به کمک هنر، حق را فریاد می‌زد و به وضع موجود انتقاد داشت. روزگار از بچگی با او سر ناسازگاری داشت اما هیچ‌گاه حسین تسلیمش نشد. او هرگز اجازه نداده خاصیت شعله‌ور شدنش از بین برود. همین ویژگی بود که روزی نادیا را مجذوب روح بلند و پنهان در کلماتش می‌کند و حاصلش آتش عشقی می­شود که آنها را شهره آفاق می کند.

مهدی فارسی طی ۳۵ دقیقه این تجربه‌ زیسته‌ شیرین را به نمایش درآورده است. او تلاش کرده به کمک تصاویر و فیلم­های آرشیوی، اتفاقات گذشته را برای مخاطبش ملموس‌تر کند و حتی گاهی به بازسازی برخی وقایع نیز پرداخته است. هم‌چنین به منظور نشان دادن زوایای پنهان ماجرا و جویا شدن علت برخی رخدادها، با شخصیت‌های نام­برده مصاحبه کرده و گاهی داستان را از زبان آن‌ها تعریف می‌کند.

مستند به خوبی از پس شناساندن شخصیت ­ها و تاثیرات هر یک بر کل مشترک برآمده اما در نمایش بصری دستاوردهای آن بخل ورزیده است. مثلا مخاطب دوست دارد تابلوهای نقاشی­ آقای نوری و نمایشگاه­های برگزار شده‌اش را بیشتر ببیند و با نمایش­نامه ­هایش آشنا شود، اما به نمایش کوچکی از آن­ها بسنده می ­کند.

فرزندان این زوج نیز می­توانستند روایتگرهای خوبی باشند ولی فقط در دقایق آخر فیلم با نمایش قاب عکسی، تازه متوجه می‌شویم که حاصل این ازدواج دو فرزند پسر بوده است. البته این­ها نواقص کوچکی است که شیرینی داستان بر آن‌ها غلبه می­کند و مخاطب را راضی نگه می‌دارد.

باید خلیل بود و به یار اعتماد کرد             گاهی بهشت در دل آتش میسر است

راضیه یگانه