خانه »
سر فصل‌های فراخوان
انقلاب اسلامی بیش و پیش از دگرگونی اجتماعی، یک دگرگونی ژرف انسانی است. این انقلاب انسانی است که انقلاب اسلامی را ممکن میکند. انقلاب انسانی پیش از خلق انقلاب اسلامی، مولد انسان انقلابی است. پیدایی سوژه جدید در دل تاریخی ناشدنی، که با گسستن مرزهای امتناع تاریخی، امکان کنشگری اجتماعی را بستر به وجود آمدن انسانی جدید می‌سازد. روایت این انسان و تجربه‌های آن، اگر چه کما بیش مغفول بوده اما در آثاری چند بازتاب یافته است. مغفول‌تر از روایت اما تأمل پیرامون انسان انقلاب اسلامی است. انسان انقلاب طی قریب به نیم قرن حیات اجتماعی خود، تجربه‌هایی داشته؛ نهادهایی ساخته؛ کنش‌ها و اقدام‌های بدیعی را پی‌گرفته و پاسخ‌هایی گاه ابتکاری و موفق را به مسئله‌های اجتماعی داده است. با این همه کمتر روایت شده و بسیار کمتر موضوع بازاندیشی قرار گرفته است. جشنواره علوم انسانی عمار مایل است بستری باشد برای اندیشیدن به این انسان خاص؛ می‌خواهد فراخوانی باشد بر بازخوانی روحی که نیم قرن در کالبد ایرانیان حلول کرد و موجب پدیدار شدن رویدادها و نهادها و تجربه‌هایی بدیع شد.
عموم ایرانیانی که متأثر از ایده انقلاب اسلامی، نظم جدیدی برای زندگی خود طلب کردند در مقوله انسان انقلاب اسلامی جای می‌گیرند. اکنون ما با جامعه‌ای مواجهیم تشکیل یافته از انسان‌هایی که در جستجوی معنویت، ازادی و عدالت هستند. آن‌گاه که به جمهوری اسلامی عشق می‌ورزند یا آن را نقد می‌کنند، در مسیر این جست‌وجو قرار دارند. آن‌گاه که داشته‌هایی چون تجربه جهاد سازندگی یا همبستگی در تشییع حاج قاسم سلیمانی را ارج می‌نهند و یا عقب‌ماندگی در عدالت را نقد می‌کنند، در تکاپو برای پاسداشت دستاوردها و بازسازی کاستی‌های جامعه‌ای در خور دگرگونی و ایده انقلاب اسلامی هستند. هنر، آن‌گونه که پس از انقلاب اسلامی امکان و وجود یافت؛ سراسر حکایت مسئله‌ها و تجربه‌های جمعی ایرانیان بود. بنابراین در این محور، بررسی هنر انقلاب اسلامی نیز اهمیت خواهد داشت.
انسان انقلاب اسلامی در طلب جهانی، انسانی، دگرگونیِ انقلاب اسلامی را دنبال میکند. به همین دلیل اگر چه انسان انقلاب اسلامی عمیقاً ایرانی و حامل همه داشته‌ها و امکان‌های ایران است اما به شکلی توأمان موجودی عمیقاً جهانی و جهان‌وطنی نیز هست. از سوی دیگر دگرگونی انسانی و اسلامی در ایران همراهان در جهان دارد. انسان‌هایی که در جغرافیایی جز ایران زندگی می‌کنند اما در ارزش‌های انسانی با ایرانیان و انقلاب‌شان همراه هستند.
یکی از مهم‌ترین وجوه پژوهش پیرامون انقلاب اسلامی پرسش از آینده بود: ایرانیان چه رؤیایی در سر دارند؟ پرسش از رؤیایی ایرانی در بحبوحه نهضت، یک پرسش مهم است. پرسشی مهم که چهار دهه پس از تشکیل نظام، به یک ضرورت انکار ناپذیر تبدیل شده است. پرسش از رؤیایی ایرانی، مفصل‌بندی آن با امکان‌های کنونی و در انداختن طرحی ممکن و مطلوب از آینده، کاری است که کمتر در ساحت عقلی و علمی دنبال شده اما هنر انقلاب اسلامی کم و بیش تجسم و تخیل این آینده پرداخته است. جشنواره علوم انسانی عمار می‌خواهد دعوتی باشد به انتقال تجسم و تخیل آینده به ساحت اندیشه و علم انسانی.
نحوه شرکت:
آثار ارائه شده به این جشنواره می‌بایست واجد وجوهی از تأمل نظری بر روی یک پدیده، تجربه و مسئله عینی باشد. کلیه آثاری که روایتی مشاهداتی از انسان، جامعه، جهان و آینده انقلاب اسلامی به دست می‌دهند می‌توانند دست‌مایه تأمل نظری پژوهشگران باشند. بخش قابل توجهی از آثاری با این ویژگی، در قالب فیلم مستند و دیگر قالب‌های مرتبط، طی ده دوره جشنواره عمار به بخش رقابتی این جشنواره راه یافته و یا برگزیده شده‌اند. با این حال چارچوب مشاهداتی آثار جشنواره علوم انسانی عمار محدود به آثار ارائه شده به جشنواره فیلم عمار نیست. همچنان که به غیر از قالب مستند، روایت‌هایی که در چارچوب عکس، هنرهای تجسمی، ادبیات، درام و دیگر قالب‌های هنری انجام شده نیز می‌تواند دست‌مایه آثار نظری‌ای باشد که به جشنواره علوم انسانی عمار ارائه می‌شود. تاریخ مردمی و روایت اجتماعی و فرهنگی از تجربه تاریخی معاصر نیز، گونه‌ای دیگر از روایت است که می‌تواند زمینه‌های لازم برای تأمل پیرامون انسان، جامعه، جهان و آینده انقلاب اسلامی را به دست بدهد. ما می‌خواهیم اندیشوران علوم انسانی را دعوت کنیم تا دیدنِ چند مستند پرتره درباره انسان انقلاب اسلامی را دست‌مایه‌ی مشاهداتی برای تأمل نظری پیرامون انسان انقلاب قرار بدهند. با تأمل بر چند اثر درباره جهادسازندگی، نهضت سوادآموزی، در جشنواره علوم انسانی عمار، درباره نهادسازی انقلاب اسلامی و الگوی مدنی کنش انسان انقلابی حرف بزنند و یا در حاشیه مشاهده مستند یا هر اثر مشاهداتی دیگر از مسائل زیست محیطی، کارگری و زنان و اعتراضات اجتماعی حرف‌های نظری پیرامون این مسائل مطرح کنند.
قالب‌های ارائه:
۱. مقاله علمی
ارائه بحث در این قالب از الگوهای مرسوم مقاله نویسی پیروی میکند. مهم‌ترین مسئله در پژوهش‌هایی که در این چارچوب ارائه می‌شود، این است که مقالات حاوی تأملاتی نظری پیرامون مشاهداتی در محورهای مشخص شده باشد.
۲. یادداشت
حجم یادداشت کمتر از مقالات است و نیازی نیست از کلیه موارد مندرج در شیوه‌نامه تدوین مقالات پیروی کند. برای تدوین یادداشت مبنا قراردادن یک روایت عینی و سپس صورت‌بندی آن روایت در چارچوب یک تأمل نظری کفایت میکند.
۳. گفتار علمی
سنت شفاهی همواره در تاریخ علم اهمیت به سزایی داشته است. تفکر با گفتگوها و گفتارهای شفاهی آغاز شده و حتی مهم‌ترین متون فلسفه کلاسیک، همچون آثار فارابی، صورت مکتوب گفتگوهای شفاهی نمادین بوده است. این در حالی است که امروزه و به طور ویژه در علوم اجتماعی ایرانی، سنت شفاهی تحت تفوق تام آثار مکتوب قرار دارد؛ اگر نگوییم امر شفاهی به محاق امر مکتوب رفته و به کلی از میان برداشته شده است.
در طول تاریخ مدرن و هم‌اکنون، هم در علوم اجتماعی قاره‌ای و هم در علوم اجتماعی تحلیلی، سنت شفاهی به دو شکل متفاوت، نقشی تأثیرگذاری در ایجاد متون علمی داشته است. فارغ از علوم اجتماعی معاصر، در علوم اجتماعی مسلمین در دوره کلاسیک و در سنت معارفی و تاریخی خودمان نیز نقش سنت شفاهی محوری بوده است. در مواردی این سنت شفاهی بوده که متون اصلی را شکل می‌داده و متونی که تحت عنوان امالی مطرح شده‌اند، جملگی از این جمله‌اند.
ما در جشنواره علوم انسانی عمار در پی توجه به اهمیت سنت شفاهی هستیم. این سنت بیشتر از این جهت برای ما اهمیت دارد که به مراتب بیشتر از سنت مکتوب، امکان «گفتگو» و تعامل با مخاطبان را فراهم میکند. به ویژه آن‌که بر این باوریم بخش مهمی از چشم‌انداز و آینده علوم اجتماعی ایرانی، همچون بخش مهمی از گذشته آن، در محیط غیر رسمی، در حوزه عمومی و خارج از متن‌های بسته و تخصصی آکادمیک تکیون و تکون می‌یابد. به همین دلیل ما در جشنواره علوم انسانی عمار، این امکان را فراهم می‌آوریم تا اندیشوران بتوانند تأملات خود را در قالب گفتارهایی بیست دقیقه‌ای ارائه بدهند.
برای دریافت آثار پیشنهادی بر روی لینک گزینه مورد نظر کلیک کنید.
فیلم: /ammaryar.ir/ENSANI/
جهت ارسال آثار به آدرس fanoos.ammarfilm.ir مراجعه نمایید.
مهلت ارسال آثار ۱۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲
زمان برگزاری اختتامیه جشنواره ۱۰ الی ۱۲ خردادماه ۱۴۰۲
ورود به آرشیو
