خانه » اخبار » مسجدی که اکران های جشنواره عمار را به خود دید و هدف عملیات انتحاری قرار گرفت

به گزارش «روابط عمومی جشنواره عمار»، چند روز پیش در مراسم احیای شب قدر به دلیل حمله انتحاری در مسجد جامع الزهرا(س) کابل، پایتخت کشور افغانستان، بیش از ۱۵ نفر از مردم روزه‌دار این شهر به شهادت رسیدند.
بنابرین گزارش، مسجد جامع الزهرا(س)، مسجدی است که اوایل اردیبهشت ماه گروهی از فعالان فرهنگی ایرانی با حضور در آن، فیلم کوتاه «علمک» را به نمایش درآوردند که با استقبال طلبه‌های جوان افغانستانی هم مواجه شده بود.
مرتضی قاضی نویسنده و اسماعیل هاشم آبادی از فعالان فرهنگی شهر سبزوار از افراد گروهی بودند که در سفری به افغانستان ضمن آشنایی با فرهیختگان این کشور اقدام به معرفی دست آوردهای فرهنگی ایران از جمله جشنواره عمار کردند.

ارتباط با نهادهای فرهنگی افغانستان منشأ خیر می‌شود
اسماعیل هاشم‌آبادی، از اعضای این گروه درباره این موضوع می گوید: با توجه به هم زبانی و وجود اشتراکات فرهنگی زیاد، در گروهی چهار نفره از طرف دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی به شهرهای مزار شریف، کابل و هرات سفر کردیم و دیدیم که مردم افغانستان به ایران رفت و آمد داشته و درباره کشور ما شناخت دارند.
وی می افزاید: در این سفر، ضمن دیدار و رصد و ارتباط با فعالان و مجموعه‌های فرهنگی افغانستانی، توانمندی‌ها و ظرفیت‌های جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی مثل جشنواره مردمی فیلم عمار، تاریخ شفاهی انقلاب و… را به آنها معرفی کردیم.

«علمک» برای جوانان افغانستانی اکران شد
این فعال فرهنگی در ادامه سخنانش درباره اکران فیلم «علمک» در کابل چنین توضیح می دهد: رابط ما برای حضور در افغانستان، آقای جواد صالحی، مدیر حوزه علمیه رسالت شهر کابل بودند و زمانی که در این شهر حضور داشتیم ما را به مسجد جامع فاطمه الزهرا(س) کابل بردند و قرار شد در این مسجد، در جلسه‌ای با عنوان «جبهه فرهنگی» توانمندی و ظرفیتهای جبهه فرهنگی انقلاب را برای طلاب جوان حوزه علمیه و فعالان فرهنگی شهر کابل معرفی کنیم.
وی می افزاید: در بخشی از این جلسه، به پیشنهاد مسئول حوزه علمیه، فیلم کوتاه «علمک» را با توجه به محتوای آن برای حاضران اکران کردیم که با استقبال خوبی همراه بود، به طوری که وقتی بعد از اکران فیلم، از حاضران خواستیم نکاتشان را درباره آن بیان کنند، مسائلی را راجع به فیلم گفتند که خودمان هم انتظار بیان چنین نکات ریزی را نداشتیم.

هاشم آبادی در بخش دیگری از سخنانش با تاکید بر هم‌زبانی و وجود اشتراکات فرهنگی زیاد میان دو کشور تصریح می کند: افغانستانی‌ها، ایران را کشور خودشان می‌دانند و به آن علاقه دارند ولی ما نسبت به مردم و فرهنگ عظیم افغانستان هیچ شناختی نداریم.

وضعیت فرهنگی افغانستان همانند دهه ۶۰ ایران است
مرتضی قاضی، دیگر عضو این گروه فرهنگی درباره این برنامه است که با اشاره به سفرشان به افغانستان می گوید: هدف ما از سفر به افغانستان تصحیح ذهنیت خودمان نسبت به این کشور و آشنایی با فعالان و مجموعه‌های فرهنگی این کشور بود. به همین دلیل، سراغ مراکز فرهنگی، حوزه های علمیه، مساجد، مراکز علمی و… رفتیم تا با فضای فرهنگی و ظرفیتهای فرهنگی آن آشنا شویم و ببینیم که در چه مواردی، نقاط اشتراک داریم و می‌توانیم تعامل داشته باشیم.

رسانه‌های ایرانی، همه واقعیت افغانستان را نمی‌گویند
قاضی در ادامه سخنانش تاکید می کند که: «بعد از این سفر، تصوری که از کشور افغانستان داشتیم، تغییر کرد که این مسئله ارتباط بسیار زیادی به نحوه انعکاس خبرهای این کشور توسط رسانه های ایرانی دارد. پوشش مداوم جنگ‌ها، حملات انتحاری و خبرهای ناگوار از افغانستان و عدم بیان پیشرفت‌ها و برجستگی های این کشور، دلیل اصلی ایجاد تصور اشتباه ما نسبت به افغانستان است.

می‌توان جشنواره عمار افغانستان را ایجاد کرد
قاضی در ادامه با اشاره به اکران فیلم «علمک» در مسجد جامع الزهرا(س) کابل می گوید: در مورد جشنواره عمار و تجربیاتى که در چند اکران مردمى آثار عمار در افغانستان داشتم، نکات بسیار جالبى را از زبان تماشاگران شنیدیم به طوری که ذوق کرده بودیم. جشنواره عمار ظرفیت بسیار خوبى است که می‌توان در افغانستان فعالش کرد و از این طریق نتایج خوبى هم به دست آورد.

قاضی با اشاره حمله انتحاری اخیر به مسجد جامع الزهرا(س) کابل می افزاید: از شنیدن این خبر شوکه شدم اما حملات انتحارى در افغانستان یک مسئله طبیعى است و مردم با آن کنار آمدند. اما نکته جالب این است که پایین بودن سطح امنیت باعث نشده است که حس ناامیدى و خمودى در بین مردم ایجاد شود، در افغانستان، زندگى به شدت جریان دارد و مردم این کشور، تلاش مى‌کنند تا زندگى بهترى رو براى خودشان و فرزندانشان رقم بزنند. وضعیت آموزش در لیسه‌ها و مکاتب خصوصى که با اقبال خوب مردم همراه است، نمونه‌ای از تلاش مردم افغانستان برای کسب زندگی بهتر است.