به گزارش «روابط عمومی جشنواره عمار» به نقل از خبرگزاری مهر، سید میثم صفاییان نماینده کامیونداران معترض به فساد در پایانههای بار و سوژه اصلی مستند «داد» ساخته حجت الله عدالت پناه چندی است که راه مبارزه با فساد در سیستم حمل و نقل کشور را برگزیده است و در این راه و با همراهی تعدادی از دانشجویان جنبش عدالتخواه گام برمی دارد.
مستند «داد» که در هفتمین جشنواره «عمار» رونمایی شد تا امروز در دانشگاه ها و مراکز مختلف فرهنگی و هنری کشور اکران شده و بعضا نیز با دستور دادستانی، اکران آن لغو و با مشکلاتی همراه شده است.
در ادامه گفتگویی را با صفاییان میخوانید:
مستند «داد» را چقدر در شنیده شدن صدای عدالتخواهی و اعتراض به فسادهای موجود موثر می دانید؟
زبان من عاجز از تشکر از افرادی است که این مستند را ساخته اند، زیرا در جریان هستم که این دوستان واقعا با دستان خالی اقدام به ساخت این مستند کرده بودند. از جشنواره مردمی فیلم «عمار» تشکر می کنم که همانند یک بذر مبارک و بابرکتی بود که چند سال قبل در زمین قرار داده شد و امروز به لطف خداوند می تواند به خود افتخار کند که صدای اعتراض حق طلبانه مردم را در این وسعت و شکل در سطح کشور پخش میکند.
آن چیزی که من به عنوان یک انسان احساس می کنم، حرکتی است که رانندگان مظلوم کشور در مبارزه با فساد آغاز کرده اند و می توان آن را به عنوان یک حرکت انقلابی و برخواسته از ذهنیت انقلابی در سطح کشور ارزیابی کرد.
مستند «داد» بلندگویی شد تا این صدای حق طلبانه و عدالتخواهانه در سطح کشور و در بین مردم پخش شود.
نظر من این است که خداوند اراده کرده تا این حرکت به ثمر بنشیند، خود او هم اراده کرد تا دوستانی پای کار آمده و این مستند را بسازند و باز هم خداوند اراده کرد تا این مستند در جشنواره «عمار» نمایش داده شده و در سطح کشور پخش شود.
پیش از اکران مستند «داد» در جشنواره «عمار»، درباره این جشنواره اطلاع داشتید؟
من چند سال و به عبارتی از روزی که این جشنواره آغاز به کار کرد با آن آشنا هستم، در حقیقت جزو بچه های ناخلف جنبش انقلابی و عدالتخواه کشور هستم و به عنوان یک فرد انقلابی همانگونه که دغدغه برنامه تلویزیونی ثریا، برنامه تلویزیونی راز داشتم، همیشه دغدغه این جشنواره را هم دارم.
من چه در دوران دانشجویی و چه در دورانی که در صنعت، حمل و نقل و یا در معدن فعالیت می کردم همیشه کتاب های شهید آوینی را همراه خود داشتم. از این رو بیشتر مواقع آن را مطالعه میکنم و با جشنواره مردمی فیلم «عمار» هم از همان سال اول فعالیت آن آشنا بودم، اما به عنوان یک فردی که در جامعه عمومی اطراف خود زندگی و رفت و آمد می کنم باید بگویم «عمار» برای اینکه به جایگاه اصلی و آرمانی خود برسد راه فراوانی را در پیش روی خود دارد. به جرات می توانم بیان کنم که جشنواره «عمار» با همین سابقه کوتاه خود از جشنواره فیلم فجر که جشنواره ای تخصصیتر بوده، مردمیتر است.
در اکران های مردمی مستند «داد» حضور داشتید؟
به عنوان نماینده کامیونداران معترض به فساد تا امروز در چند برنامه اکران فیلم دانشجویی که توسط بسیج و انجمن اسلامی برگزار شده است حضور داشتم، از جمله این اکران ها می توانم به اکران مستند «داد» در دانشگاه علم و صنعت توسط بسیج دانشجویی و نمایش مستند «داد» توسط بسیج دانشگاه امیر کبیر اشاره کنم.
مخاطبان چه واکنشی داشتند؟
اگر بخواهم درباره نظر مخاطبان بعد از مشاهده این مستند صحبت کنم باید به سخنان نادر طالب زاده اشاره کنم که گفت ساخت این قبیل مستندها انقلاب را بیمه می کند، در جای دیگری هم درباره مستند گفت آنهایی که کارگر مظلوم را که برای حق خود اعتراض می کند شلاق می زنند اصلا انقلاب را نفهمیده اند. نظر مخاطبان مستند «داد» دقیقا همان حرف هایی است که در مستند بیان می شود. احساس می کنم جوانان انقلابی ما از بحث های ایدئولوژیک که در فضاهای بسته نخبگانی و یا نیمه نخبگانی مطرح می شود خسته شده اند. آنها می خواهند بازخورد این حرف ها و بحث ها را در متن جامعه مشاهده کنند و خدارا شکر مستند «داد» در این زمینه موفق عمل کرده است، اما متاسفانه امروز بین مردم و مسئولان شکاف بسیار بزرگی ایجاد شده که وظیفه رسانه پرکردن این شکاف است، بر این اساس ما بچه های انقلابی اگر نتوانیم این شکاف را پر کنیم و به دغدغه های اصلی مردم بپردازیم خواه ناخواه اصل انقلاب با مشکل مواجه می شود. آن وقت برای جبران این فاصله باید هزینه های بیشتری را بپردازیم.
اگر بخواهم درباره نظر مخاطبان بعد از مشاهده این مستند صحبت کنم باید به سخنان نادر طالب زاده اشاره کنم که گفت ساخت این قبیل مستندها انقلاب را بیمه می کند، در جای دیگری هم درباره مستند گفت آنهایی که کارگر مظلوم را که برای حق خود اعتراض می کند شلاق می زنند اصلا انقلاب را نفهمیده اند.
خودتان فکر میکنید چه کسانی باید این مستند را حتما ببینند؟
خیلی خوب می شد اگر قوه قضاییه این مستند را برای قاضی ها نمایش می داد، زیرا آنها حتما باید این مستند را مشاهده کنند تا به هر اعتراضی اتهام تهدید علیه امنیت ملی نزنند و بدانند اگر کسی این برخورد را داشته باشد حتما با توبیخ جریان انقلابی کشور روبه رو می شوند. گروه دیگری که بسیار علاقه دارم تا این مستند را مشاهده کنند، رانندگان، کارگران و پرستاران هستند، زیرا با دیدن این مستند متوجه می شوند صدای آنها در سطح کشور شنیده می شود. علت اینکه اصرار دارم این گروه مستند «داد» را ببینند این است که آنها متوجه شوند انقلاب هنوز در کشور زنده است و این افراد اگر قرار است جایی اعتراض کنند واقعا نقاط ضعف مسئولان را بیان کنند و هیچگاه نقطه ضعف آن مسئول را به اصل انقلاب گره نزنند. گروه دیگری که از سایر دسته ها بیشتر اصرار دارم تا مستند «داد» را مشاهده کنند بچه های عدالتخواه انقلابی ما هستند، زیرا آن موقع است که می ببینند وقتی جایی فساد روی می دهد، باید فریاد زد.
علت این امر که بسیار علاقه دارم تا بچه های عدالتخواه و انقلابی مستند «داد» را مشاهده کنند این است که بگویم حالا زندان رفتن در این راه چه اشکالی دارد، زیرا در راه پیروزی انقلاب افراد بسیاری خون دادند، شکنجه شدند و سختی های فراوانی خودشان و خانواده های آنها کشیده اند تا این انقلاب به دستان ما برسد. حتی امروز نیز افراد فراوانی هستند که برای انقلاب و آرمان های آن در حال نبرد هستند. این موضوع به این معنی است که بچه های انقلابی و عدالتخواه چه دانشجو و چه طلاب باید پیشگام مبارزه با فساد و پیشگام حل مشکلات واقعی امروز مردم باشند، به همین خاطر بسیار علاقه دارم این سه دسته مستند «داد» را مشاهده کنند.
امروز متوجه شدم در شهرستان های کوچک همانند شهرستان انار این مستند را تماشا می کنند. ولی از طرف دیگر برای من باعث تاسف است مقام قضایی می آید و می گوید این مستند پخش نشود. حالا سوال من این است آن دادستانی که دستور عدم پخش این مستند را می دهد آیا خودش این مستند را دیده است؟ این مستند در افتتاحیه جشنواره «عمار» و در حضور انقلابی ترین افراد کشور نمایش داده شد و تایید شده است و از طرف دیگر هم بهترین جایزه جشنواره را هم از آن خود کرده است. حال چگونه است که یک دادستان به سادگی به خود اجازه می دهد که دستور پخش نشدن آن را صادر کند؟! این مسایل و اعتراض ها نه تنها موجب ضربه خوردن نظام نمی شود بلکه وقتی یک نفر به عنوان یک انسان انقلابی و به عنوان فردی که خود را سرباز ولایت می داند می آید و در این عرصه ورود می کند دراصل موجب ترمیم فاصله بین انقلاب و مردم می شود.
چه موضوعات و مسایلی، در عرصه رسانه و هنر به ویژه سینما و فیلمسازی جایشان خالی است؟
ما اگر می خواهیم انقلاب اسلامی را تا سطح یک تمدن اسلامی ارتقا بدهیم قبل از اینکه هنر آن یک هنر تمدن ساز نشود محال است که انقلاب به آن سمت حرکت کند، حالا آن تمدنی که مدنظر ما است معماری، سبک زندگی، حمل و نقل و سیستم مالی خود را لازم دارد. بر این اساس نخستین جرقه های آن باید در فضای هنری کشور شکل بگیرد زیرا عرصه هنر عرصه تخیل و عرصه آرمان گرایی است. به عنوان فردی که همیشه با کف جامعه در ارتباط بوده ام احساس می کنم جای خالی موضوعات و مسایل فراوانی در سینما و فیلمسازی ما وجود دارد که می شود آنها را پر کرد. از جمله این موضوعات معضلات بانکی، گمرک، مشکلات پرستاران و کارگران کارخانه ها است.
موضوع دیگری که می شود روی آن کار کرد آلودگی هوای خوزستان است، در این رابطه کشورهای دیگری هم بوده اند که با چنین مشکلاتی روبه رو بودند و توانسته اند آن را با کمک مردم حل کنند. به طور مثال در کشور چین به هر فرد یک اصله درخت تحویل دادند و گفتند در یک دشت بزرگ آنها را بکارند و نتیجه این شده که در جلوگیری از گرد و خاک بسیار موثر بوده است.
به نظر من امروز دغدغه بچه های انقلابی ما بیش از حد روی برخی از مسایل است و در مقابل هم بیش از حد از برخی موضوعات و مسایل غافل شده اند، به طور مثال درباره ربای بانکی، تا امروز چند مستند در این مورد ساخته شده است؟ رهبری می فرمایند ما یک سری اتاق های اندیشهورز با تعدادی افراد قدرتمند نیاز داریم تا در آنجا نشسته و چند موضوع اساسی کشور را استخراج کرده، روی آن کار کرده و سرمایه گذاری کنیم.
به نظر من امروز دغدغه بچه های انقلابی ما بیش از حد روی برخی از مسایل است و در مقابل هم بیش از حد از برخی موضوعات و مسایل غافل شده اند، به طور مثال درباره ربای بانکی، تا امروز چند مستند در این مورد ساخته شده است؟
درباره جشنواره مردمی فیلم «عمار» که از داوران دوره آخر آن بودید، چه نظری دارید؟
قد و قواره جشنواره «عمار» بسیار بزرگتر از من است که بخواهم درباره آن صحبت کنم، امیدوارم خداوند به همه اعضای برگزارکننده آن توفیق بدهد.نظری در مورد برگزاری این جشنواره دارم که البته اشکالی ندارد و زمان می برد تا آن حل شود؛ این جشنواره را می توان جشنواره بچههای انقلابی دانست اما هنوز جشنواره انقلاب نیست. چرا؟ زیرا زمانی می توانیم آن را جشنواره مردمی فیلم «عمار» نامگذاری کنیم که وقتی آن دیوار را بین داخل سالن برگزار کننده جشنواره و فضای بیرون برمی داریم احساس نکنیم که با ۲ فضا روبه رو هستیم. لازمه این موضوع این است که هم «عمار» خود را پایین بکشد تا به سطح مردم برسد و هم مردم خود را بالا بکشند تا به «عمار» برسند به عبارتی بهتر هم مردم باید زحمت کشیده و سطح معرفت خود را افزایش بدهند و هم «عمار» از آن آرمان هایی که دارد یک قدم پایین بیاید تا هرچه بیشتر به مردم نزدیک شود.
جشنواره «عمار» آن سیر و سلوک خود را باید به همراه مردم داشته باشد در غیر این صورت اگر قرار باشد جشنواره «عمار» هم وارد فضای نخبگانی و روشنفکری شود و این مردمی را از آن بگیریم نخ تسبیح آن را کشیده ایم. بر این اساس این جشنواره باید به گونه ای به کار خود ادامه بدهد که مردم هرچه بیشتر آن را از خود بدانند و مسایل و مشکلات روزمره خود را در آینه «عمار» ببینند.