به گزارش «عمار فیلم» به نقل از جوان، مدتها بود خبر تولید انیمیشن سینمایی «فیلشاه» به عنوان مهمترین رخداد حوزه پویانمایی در کشور مطرح میشد، به خصوص آنکه قرار بود این کار را تیمی انجام دهد که تجربه موفق تولید «شاهزاده روم» را در کارنامهاش داشته است. هادی محمدیان، کارگردان انیمیشن «شاهزاده روم» که به تازگی کار تولید «فیلشاه» را به پایان رساندهاست، در گفتوگو با «جوان» از ساخت این انیمیشن میگوید.
«شاهزاده روم» انتظارها را از انیمیشن ایرانی چندین پله بالا برد و شاید انتخاب کار بعدی را سخت کرد. چه شد سراغ «فیلشاه» رفتید؟
بعد از اکران «شاهزاده روم»، در کنسرسیوم هنرپویا، درباره طرح و ایده کار بعدی جلسات متعددی داشتیم و ایدههای مختلفی را بررسی کردیم. هدف این بود که مسیر درستی را برای کارمان ترسیم کنیم. در کارگروهی که حدود پنج، شش نفر عضو داشت، طرح «فیلشاه» تصویب شد و بعد آقایان رمضانپور و مفیدیکیا نیز به جمعمان پیوستند و به صورت کارگاهی فیلمنامه نوشته شد و بعد در مسیر تولید قرار گرفت. تلاشمان این بود تا جایی که میتوانیم نواقصی را که در «شاهزاده روم» بود، بر طرف کنیم.
به عنوان خالق انیمیشنهای «شاهزاده روم» و «فیلشاه»، فاصله کیفی میان این دو انیمیشن را چقدر میدانید و آیا نسبت به ارتقای کیفیتی که گفتید، راضی هستید؟
نسبت به کار قبلی تمام تلاشمان را کردیم که کار بهتری تولید شود، اما نکتهای وجود دارد و آن این است که تا پیش از «شاهزاده روم» عملاً ما فیلم سینمایی بلند مخصوص کودکان نداشتیم و تجربه تولید کار سینمایی برای کودک و نوجوان که بتواند فضایی شاد و سرگرمکننده داشته باشد، بسیار سخت بود. ما در ساخت «شاهزاده روم» آزمون و خطا کرده بودیم و به نظرم با ساخت«فیلشاه» هم هنوز داریم تجربه کسب میکنیم. حتی باید چند کار دیگر هم ساخت و باز تجربه کسب کرد، اما درباره تفاوت این دو انیمیشن باید گفت که مخاطب به خوبی متوجه زحماتی که برای ایجاد جزئیات بیشتر شده، خواهد شد. ما برای شعور مخاطب احترام قائلیم و امیدوارم در زمان اکران این انیمیشن، تماشاگر نیز این حس احترام را که در جذابیت قصه و تولید انیمیشن وجود داشته، ببیند.
تیم تولید «فیلشاه» نسبت به تیمی که در «شاهزاده روم» با شما همکاری داشتند، تغییری داشتهاست؟
از نظر تعداد نفراتی که در کار حضور داشتهاند، چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی، رشد زیادی داشتهایم. تیم کاریمان حداقل دو برابر بزرگتر شدهاست و سعی کردیم افرادی را اضافه کنیم که بتوانند کیفیت کار را بهبود ببخشند. اعضای تیم فعلی از نظر تجربههای قبلی و کیفیت کاری شرایط خوبی دارند.
وقتی «شاهزاده روم» اکران شد، خیلی آن را با تولیدات روز جهان مقایسه کردند. آیا «فیلشاه» میتواند باز هم فاصله ما را با تولیدات روز کمپانیهای برتر تولید انیمیشن کم کند؟
سابقه تولید انیمیشن در جهان حداقل به یک قرن پیش باز میگردد و ما تازه بعد از ۱۰۰سال به صورت جدی سراغ تولید انیمیشن رفتهایم. پس هیچ عقل سلیمی قبول نمیکند که با تولید یک انیمیشن ما به سطح انیمیشنهای جهانی رسیدهایم و با آنها برابریم. به غیر از بحث تجربه از نظر نیروی انسانی و سختافزاری نیز فاصله زیادی وجود دارد، اما آنچه ما را متمایز میکند، استعداد و هوش بچههای ایرانی است، با تکیه بر این پتانسیل ذهنی و هوش است که داریم به سرعت این فاصله را کم میکنیم.
چقدر طول میکشد تا فاصله انیمیشن ایرانی با انیمیشنهای مثلاً هالیوودی به حداقل برسد؟
واقعیت این است برای یک فیلم سینمایی انیمیشن نیازمند یک تیم بزرگ به همراه امکانات سختافزاری پیشرفته هستیم، برای همین هزینه متوسط برای یک فیلم سینمایی انیمیشن به طور متوسط ۳۰ تا ۴۰ میلیون دلار است و هزینه بهترین فیلم سینمایی تولیدشده نیز بیش از ۱۰۰میلیون دلار بودهاست، در حالی که برای یک کار ایرانی یک صدم این میزان نیز هزینه نمیشود. تیمهای تولید انیمیشن در کمپانیهای بزرگ جهانی بین ۲ تا ۳هزار نفر هستند. کمپانیها سرمایههای بزرگی در بخش سختافزاری دارند که ما در ایران از آن بیبهرهایم. ما نباید فقط به قیاس با سطح یک جهان بپردازیم و به جای آن باید توانمان را برای پیشرفت بیشتر صرف کنیم.
پیشرفت در تولید انیمیشن در ایران به غیر از سرمایه که گفتید، به چه چیزهایی بستگی دارد؟
مشکل بزرگ ما این است که کمپانی نداریم، کمپانی از طرح و ایده تا تولید، بازاریابی و فروش را انجام میدهد. متأسفانه ما آنقدر در این زمینه عقب هستیم که واژهای مناسب برای جایگزینی «کمپانی فیلمسازی» نداریم و اگر میگوییم «دفتر فیلمسازی» باید بدانیم دفتر فیلمسازی بسیار محدودتر از یک کمپانی است. ابتداییترین کار این است که به سمت ایجاد کمپانی فیلمسازی برویم. بعد از آن سرمایهگذاری صورت گیرد.
«شاهزاده روم» در جشنواره فیلم فجر شرکت کرد و اکران ویژه داشت، «فیلمشاه» هم در جشنواره شرکت میکند؟
تهیهکننده و تیم مشاوران درباره حضور در جشنواره فجر یا رونمایی اثر و زمان اکران آن در حال تصمیمگیری هستند.
با توجه به اینکه تجربه حضور در جشنواره را داشتهاید، آیا بهتر نیست فیلم فجر انیمیشن را جدی و بخشی مستقل برای آن در نظر بگیرد؟
این ظرفیت زمانی ایجاد میشود که ما حداقل ۱۰ تا ۱۵ اثر سینمایی انیمیشن داشته باشیم تا داوران امکان انتخاب داشته باشند و زمینه رقابت نیز به وجود آید. الان جشنواره به راحتی میتواند ۲۲ اثر سینمایی رئال برای حضور در بخش مسابقه فجر انتخاب کند، ولی در مقابل شاید یک یا دو اثر انیمیشن وجود داشته باشد.
با این وضعیت برای دیدهشدن انیمیشنهای ایرانی در جشنواره ملی فجر باید چه کار کرد؟
بهترین کار این است که اجازه دهند فیلمهای انیمیشن نیز در کنار فیلمهای رئال مسابقه دهند. به غیر از بخش بازیگری در بقیه بخشها مانند کارگردانی و فیلمنامه، هیچ فرقی میان انیمیشن و رئال نیست، ولی حتی اگر ما بهترین فیلم انیمیشن جهان را بسازیم که در گریدAکیفیت نیز باشد، صرفاً مدیران جشنواره تصمیم به حضور یا عدم حضور انیمیشن میگیرند. ما از رقابت با فیلمهای رئال ابایی نداریم.
به عنوان کسی که کار انیمیشن انجام میدهد و موفق نیز بودهاست، فکر میکنید روزی خواهد رسید که بچههای ایرانی بیشتر کارتون و انیمیشن ایرانی نگاه کنند؟
به این زودیها چنین اتفاقی نمیافتد. دلیلش هم کم بودن حجم تولید انیمیشن در ایران است. باید تولیدات به سطحی برسد که برای مخاطب ذائقهسازی کند؛ مثلاً یک انیمیشن ایرانی ببیند بعد از آن یک انیمیشن دیگر ببیند. یا اگر سریال انیمیشنی است بعد از آن فصلهای بعدیاش ساخته شود؛ چیزی که الان وجود ندارد. اگر بتوانیم سالی حدود ۱۰ اثر انیمیشن داشته باشیم که حداقل پنج اثر آن اکران و مخاطب به خصوص گروه سنی کودک و نوجوان با آن آشنا شود، میشود انتظار داشت تا بیشتر به انیمیشن ایرانی توجه شود. این در حالی است که ما هر روز شاهد انیمیشنهای مختلفی هستیم که در کشورهای مختلف تولید شده و در ایران پخش میشوند.