به گزارش «عمار فیلم» به نقل از روزنامه فرهیختگان، «ما آیتمهای مختلفی داشتیم. آیتم آخر ما دکترترین دکتر هفته بود؛ برای همین میخواستیم نام این آیتم را بگذاریم «دکتر سلام». آن برهه هم برنامهای پزشکی با این عنوان از شبکههای سیما پخش میشد. ما این نام را تقلید کردیم. حتی تیتراژ و موسیقی سری اول ما همان موسیقی برنامه دکتر سلام پزشکی بود. آنموقع کاریکاتور هم نداشتیم و عکسهای دکترها را فتوشاپی درست میکردیم. بعدا دیدیم که این اسم ظرفیت آن را دارد که نام کل مجموعه شود. این هم دلیل داشت و کنایهای به فضای سیاسی کشور بود که همه یا دکترند یا دوست دارند دکتر باشند. اتفاقی مثل ماجرای مرحوم کردان هم که این داستان را داغتر کرده بود. مجموع اینها دستبهدست هم داد تا نام این مجموعه شود دکترسلام.»
اینها صحبتهای جوانی است که کار مستندسازی را با یک برنامه طنز در یک خبرگزاری شروع کرد و حالا کارش گرفته و مستند میسازد. «دکتر سلام»، آغاز یک حرکت بود، آغاز یک کار گروهی با یک تیم جوان و کاربلد. سیدمحمدعلی صدرینیا، متولد فروردینماه سال ۱۳۶۹ است. کارشناسی حسابداری را در دانشگاه تهران میخواند و در کارشناسیارشد بهواسطه فضای کاری در رشته مدیریت رسانه ادامه تحصیل میدهد. خودش درباره ورودش به عرصه رسانه میگوید: «ورودم به فضای رسانه به دوران دانشجویی و برنامههای تشکلهای دانشجویی برمیگردد. با توجه به اینکه مسئولیت فرهنگی هم داشتم، در بیشتر اردوهایی که در دوران دانشجویی میرفتیم، من مسئول فرهنگی یا مسئول مستند بودم. البته کلیپسازی آنموقع آماتوریتر و درحد کات زدن فیلم و عکس بود.
اولین کار جدی ما در اردوی جهادی دانشگاه تهران بود. بهدلیل گستردگی تیم اردوی جهادی و اینکه گروهها از کار هم خبر نداشتند و همچنین خستگی این نوع اردوها، ما تصمیم گرفتیم کاری کنیم که هم خستگی از تن بچهها بیرون برود و هم بتوانند از کار هم باخبر باشند. برای همین مجموعهای باعنوان طنز روزانه آنجا تهیه کردیم. اسفند سال ۸۹ بهعنوان خبرنگار بخش صوت و فیلم، وارد خبرگزاری دانشجو شدم. آنموقع سیاستگذاری در این سرویس این بود که ما برای دانشگاهها و تشکلهای دانشجویی در فضاها و ایام مختلف، محتوا تولید کنیم. مثلا میدانستیم دانشگاهها در ۱۶ آذر همیشه دغدغه کلیپ دارند.
بقیه مناسبتها مثل ۱۳ آبان و ۹ دی هم همینطور. برای اتفاقات مختلف اینچنینی سعی میکردیم نماهنگ و کلیپ تولید کنیم؛ اما قطعا درحد دکترسلام نبود. ۶ ماه قبل از انتخابات سال ۹۲، همفکری کردیم که کار جدیدی درست کنیم که تا به حال در فضای خبرگزاریها انجام نشده است. این دغدغه آقای قاسمی، مدیر خبرگزاری دانشجو بود و از اول هم ایده دکترسلام نبود و پیشنهادهای زیادی مطرح بود. درنهایت من ایدهای که از قبل داشتم و نمیدانستم اصلا در فضای خبرگزاری اجرایی هست یا نه را مطرح کردم و آن مجموعه طنز سیاسی شبه صرفا جهت اطلاعی بود که صرفا جهت اطلاع نیست! ما طنز سیاسی به این معنا تا قبل از دکتر سلام نداشتیم. فقط صرفا جهت اطلاع بود که آن هم در یک برنامه با سیاسیون شوخی میکرد بعد تا دو هفته فتیله آن را پایین میکشیدند و دوباره چند وقت بعد شوخی دیگری میکرد. وجهتمایز ما این است که مجموعهای دنبالهدار، طنز و هفتگی هستیم و با اینکه قسمتهای آن جدا هستند، پیوندی نیز با هم دارند. در ضمن یک نگاه دانشجویی، شهامت و استقلالدانشجویی هم دارد!»
پنج جشن برای سالگرد برنامهشان گرفتند، اما این جشنها همیشه با یک نه بزرگ از طرف دولتیها و مخالفانشان همراه بود، اما اینها نتوانست سد راهشان باشد و جشنها را با همه سختیها و کمبود جایی که داشتند برگزار کرده و خیلیها را از چپ و راست دعوت و از آنها تقدیر کردند و بالاخره توانستند خودشان را اثبات کنند. خواندن اظهارنظر برخی سیاسیون درباره «دکتر سلام» خالی از لطف نیست.
عزتالله ضرغامی، رئیس اسبق رسانه ملی
«دکتر سلام» از وقتی وارد عرصه شده، با راهبرد مقاومت طنز خوب انتقادی بیان میکند. از شما که در این محیط بانشاط حاضر شدید تشکر میکنم، گرمای اینجا برخلاف اتاق جلسات آقای رئیسجمهور است که انسان احساس سردی میکند.
غلامعلی حدادعادل
شنیدهام در یکی از قسمتهای دکتر سلام ما را هم سوژه قرار دادید و کنایههایی هم به من داشتهاید. دکتر سلام توانسته بهصورت جدی شوخی را وارد فضای اجتماعی ما کند و درواقع «دکتر سلام» شوخی را جدی گرفته برعکس کسانی که جدیها را شوخی گرفتهاند. خوشبختانه امروز «دکتر سلام» توانسته در فضای مجازی جای خالی «گل آقا» را پر کند و شاید بتوان گفت حتی بهتر از آن شده است. خنده از شئون خاص انسان است که غیر از انسان هیچ حیوان دیگری از این توانایی برخوردار نیست مانند گریه که اینها از شئون آدمی است و همچنین خنده و گریه دو روی یک سکه هستند. طنز، کار بسیار خوبی است که با هجو و هزل فرق دارد و طنز سیاسی یک میانبر در انتقاد است که راه را کوتاه میکند.
محمدباقر قالیباف، شهردار سابق تهران:
اگر بخواهم یک نمونه موفق آتشبهاختیار درحوزه طنز و فرهنگ نام ببرم، همین دکتر سلام است.
به اضافه مستند
صدرینیا بعد از حضور در عرصه رسانه، با توجه به علاقهای که به مستند داشت، اجرای یک برنامه در شبکه مستند را بهعهده گرفت، برنامهای که اسمش هم با مستند همراه شده، «به اضافه مستند». «به اضافه مستند» به تهیهکنندگی محمدحسین میری و کارگردانی محمدرضا رضاییان و اجرای علی صدرینیا، با پخش مستندهای دیده نشده در تلویزیون به بحث کارشناسی پیرامون موضوع مستند میپرداخت. برنامهای که به قول مستندسازان در جدی گرفتن مستند در عرصه سینما نقش جدی داشته است.
مستند زخم تازه
انتخابات سال ۸۸ و حوادث بعد از آن که به فتنه ۸۸ معروف شد، یکی از تلخترین حوادث سالهای بعد از انقلاب را رقم زد، انتخاباتی که با حضور حداکثری مردم میرفت که به یکی از شیرینترین خاطرات دفتر انقلاب تبدیل شود، با آشوبهای خیابانی گروهی از فتنهگران، موجب بروز ناآرامیهای نسبتا شدید و البته آشکارشدن چهره بسیاری از افراد و شخصیتها شد. در عاشورای ۸۸ یکی از بدترین حوادث رقم خورد و فتنهگران حتی حرمت امام حسین(ع) و شهدای کربلا را هم نگه نداشتند؛ این بیحرمتی و هنجارشکنی سبب شد مردم ایران در ۹دیماه همان سال به خیابانها بیایند و بار دیگر با آرمانهای دینی و ولایی خود تجدید میثاق کنند. مستند «زخم تازه» روایتی از ناگفتههای روز عاشورا در سال ۸۸ است، این روایت از زبان شاهدان عینی این ماجراست که صبح تا ظهر آن روز را از نزدیک دیدهاند. حیدر مصلحی وزیر اطلاعات وقت، سعید حدادیان مداح هیات دانشگاه تهران و عبدالحسین روحالامینی پدر یکی از کشتهشدگان کهریزک ازجمله شاهدان عینی هستند که مقابل دوربین این مستند رفتهاند.
مستند قائممقام
این مستند، نگاهی انداخته به زندگی پر فراز و نشیب قائممقام امام(ره) یعنی آیتالله منتظری، اتفاقاتی که منجر شد امام ایشان را از قائممقامی عزل کنند؛ تا جایی که قرار بود این شخص بعد از امام خمینی، ولیفقیه شود که تا حبس خانگی نزول پیدا کرد. در این مستند وقایع باند مهدی هاشمی در اصفهان، نفوذ منافقین در بیت آیتالله منتظری و همراه کردن وی به دفاع از تروریستهای سازمان مجاهدین خلق و بسیاری وقایع دیگر به صورت موشکافانه بررسی شدهاند. صدرینیا درباره این مستندش میگوید: «جامعه ما نسبت به اتفاقات گذشته ابهاماتی داشت و همین باعث میشد تاریخ انقلاب تکرار شود. اینکه جوان دهه ۶۰ ما چه نگاهی به آیتالله منتظری دارد و آیا نگاه مثبت و منفی او با توجه به شناخت و علمی است که نسبت به او به وجود آورده یا خیر، محل بحث بود.