به گزارش «روابط عمومی جشنواره فیلم عمار» به نقل از صبح قزوین، “لنز ۵۷” گروهی هنری متشکل از تعدادی جوان هنرمند در استان قزوین است که با رویکرد دغدغههای انقلاب در سال ۹۳ تشکیل شد.
هدف این گروه استفاده از فضای چندرسانه ای شبرای بیان مشکلات و آسیبهای موجود در جامعه است؛ گروه لنز ۵۷ ابتدا با ایده پردازی در حوزههای مختلف و در قالب توانمندیهای خود شروع به کار کرد و اولین کار جدی این گروه فیلم صد ثانیهای “رخنه” بود.
کار دوم این گروه ساخت مستند” ناگفتههای مرصاد”به صورت تاریخ شفاهی بود و تهیه مستند گزارشی از شناسایی یکی از شهدای گمنام که در شهر محمدیه تدفین شده، سومین کار این گروه بود که با نام ” چشم روشنی” برای شهید احمد شمسی پور تهیه شد.
گروه لنز ۵۷ همچنین بحث رسانهای جشن پدران آسمانی را طی دو سال اخیر و تهیه مصاحبههایی در حوزه ایثار و شهادت را نیز در کارنامه کاری خود دارد.
فیلم صد ثانیهای “رخنه” و مستند ” مجاهدتهای خاموش” از آثار ارائه شده توسط گروه لنز ۵۷ در جشنواره عمار سال جاری است که جزو آثار برگزیده برای اکران عمومی در استانها معرفی شدهاند، به همین بهانه خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین گفتگویی با عوامل هر دو اثر انجام داده است که در ادامه میخوانید.
سعید قبادی کارگردان فیلم “رخنه”، حسام عابدیها صداگذار و تدوینگر فیلم “رخنه” و مستند “مجاهدتهای خاموش”، احسان حامدی فر تهیه کننده فیلم “رخنه” و مستند “مجاهدتهای خاموش”و حمید حامدی فر نویسنده فیلم “رخنه” و کارگردان مستند “مجاهدتهای خاموش”و ابوالفضل سلیمی عکاس عوامل فیلم “رخنه از عوامل هنری این دو اثر برگزیده هستند.
سعید قبادی، کارگردان فیلم صد ثانیهای “رخنه”:
درباره محتوای و شرایط ساخت فیلم “رخنه” برایمان بگویید؟
این طرح با حضور عوامل فیلم و بررسی محتوای آن کلید خورد و پس از تعیین میزانسنهای کار ساخت آن شروع و با حضور سه بازیگر تهیه شد. زن و شوهری که فقط پاهای آنها مشخص است به همراه دختر خردسالشان داستان فیلم را رقم میزنند.
این فیلم یک تک پلان در ۱۰۰ ثانیه است و ۴۳ برداشت دارد؛ ساخت این فیلم یک روز به طول انجامید و مکان فیلم رخنه نیز در پشت بام یک منزل مسکونی فیلمبرداری شد، محتوای فیلم نیز درباره ورود ماهواره به زندگی خانوادههای ایرانی و آسیبهای آن است.
فیلم ۱۰۰ ثانیه ای رخنه چه زمانی برای جشنواره عمار ارسال شد؟
روال جشنواره عمار بدین صورت است که ابتدا آثار از کل کشور به دبیرخانه مرکزی تهران ارسال میشود و از بین آنها آثاری برای اکران مردمی در استانها انتخاب میشود که فیلم صد ثانیهای “رخنه” و مستند ” مجاهدتهای خاموش” از استان قزوین جزو آثار برگزیده در این دوره بودند.
اوایل آذرماه سال جاری این فیلم به جشنواره عمار ارسال شد و هم اکنون به عنوان منتخب فیلمهای استانی برای اکران مردمی انتخاب شده است.
آیا فیلم “رخنه” در جشنوارههای دیگری حضور داشته است؟
فیلم “رخنه” در جشنواره فیلم مینودری در قزوین جایزه ویژه هیأت داوران را به خود اختصاص داد.
همچنین در جشنواره کشوری سماء از بین ۱۸۰۰ اثر ارسالی، جزو ۷۰ اثر برگزیده راه یافته به جشنواره انتخاب شد؛ در آن سال از استان قزوین هیچ فیلمی انتخاب نشده بود.
وجه تمایز فیلم “رخنه” با فیلمهای دیگر در چیست؟
تفاوت این فیلم کوتاه نسبت به آثار تهیه شده در کشور، به نوع انتقال پیام فیلم مربوط میشود که به صورت غیرمستقیم از آسیبهای ماهواره به کانون گرم خانواده میگوید که این موضوع به مغزدار بودن متن فیلم نامه برمیگردد؛ البته المانها و نمادهای موجود در فیلم رخنه زبان گویای محتوای اثر است.
چگونه بدون داشتن بودجه لازم میتوان به فضای فیلم سازی ورود پیدا کرد؟
این فیلم با هزینه شخصی گروه لنز ۵۷ ساخته شد و دوستان بدون دریافت هزینهای در تهیه این فیلم حضور داشتند.
هنرمندان بااستعداد و مشتاق میتوانند در این حوزه با کمترین هزینه ورود پیدا کنند و حتی اثر خوبی ارائه دهند البته نه در اولین کار خود؛ زیرا کار حرفهای نیازمند تجربه و فن آموزی است.
حمایت مسئولان؟
حمایتی در این حوزه از جوانان هنرمند و مستعد دیده نمیشود و اگر حمایتی وجود داشته باشد خیلی کمرنگ است، البته این حمایتها بیشتر به صورت نمایشی است.
بسیاری از هنرمندان استان به پایتخت مهاجرت کردهاند زیرا مسئولان ما حمایتی از فیلم سازان جوان ندارند؛ البته در این فضای بی رونق هنری، جشنواره عمار فضایی را برای حضور نیروهای دارای فکر انقلابی فراهم کرده است.
فیلمهای دیگری که کارگردانی کردید را معرفی کنید؟
آثاری چون سراب، آخرین دیدار، رخنه و قعر از ساختههایم است که فیلم اولم عنوان بهترین بازیگر زن را به خود اختصاص داد.
فیلم “قعر” درباره مستندسازی است که به عراق سفر میکند و گرفتار تروریستها داعش میشود.
سعی ما براین بود که صحنههای این فیلم به واقعیت بسیار نزدیک باشد و کل صحنههای فیلم در یک سِن تئاتر ساخته شده است. کار “قعر”آماده است اما فعلا به هیچ جشنوارهای ارسال نشده تا برای بالا بردن کیفیت کار سکانسهای دیگری به آن افزوده شود.
فیلم کوتاه “رخنه” چهارمین اثر ساخته شدهام است.
حمید حامدی فر، نویسنده فیلم” رخنه”:
ایده ساخت فیلم “رخنه” از کجا شکل گرفت؟
در گروهای که به نام لنز ۵۷ شکل گرفته بود تصمیم دوستان براین شد که آسیب شناسی از معضلات جامعه صورت بگیرد تا با بررسی همه جوانب این موضوعات محوریت ساخت آثار ما شود.
با برگزاری جلساتی، آسیبهای ورود ماهواره به جامعه و خانواده مورد تاکید همه دوستان قرار گرفت و همین نکته زمینهای برای نوشتن فیلمنامه رخنه شد.
در این داستان سعی کردیم نگاه متفاوتی به بحث ماهواره داشته باشیم و به صورت غیرمستقیم و از زاویه متفاوت طرح فیلم نوشته شد.
چه ویژگیهایی فیلم “رخنه” را برجسته کرده است؟
فیلمهای ممتاز به صورت کلی به صورت زبان کنایه و اشاره تهیه میشود و یک اثر نمایشی خوب دارای چندلایه است و یک محتوای ظاهری و یک محتوای باطنی دارد. در فیلم کوتاه رخنه نیز سعی ما بر رعایت این موضوع بود و به نمادها در نگاه بیننده توجه ویژهای کردیم.
رخنه فیلمی صامت بود و انتقال پیام به صورت جلوههای بصری انجام گرفت که این موضوع سختی کار را نشان میدهد.
علت نامگذاری فیلم؟
همه ما به این موضوع واقف هستیم که ماهواره به زندگی و جامعه ما رخنه و نفوذ کرده است و مهمترین نهاد جامعه یعنی خانواده را مورد هدف قرار داده، نام “رخنه” با همین محوریت انتخاب شد.
حسام عابدیها، تدوینگر و صداگذار:
صامت بودن فیلم “رخنه” برای پررنگ جلوه دادن نمادهای بصری در نگاه بیننده بصورت گرفت؛ برای این فیلم کوتاه تدوین خاصی انجام نشد و صدابرداری سر صحنه نداشت؛ بلکه صدابرداری استودیویی و صداگذاری داشتیم.
حمید حامدی فر، کارگردان مستند “مجاهدتهای خاموش”:
از اهداف ساخت این مستند بگویید؟
در رسانه ملی از تلاش جهادگران در مناطق محروم مستندهایی تهیه شده است اما در استان قزوین اطلاع رسانی مناسبی درباره حضور بسیجیان در مناطق محروم صورت نگرفته است.
در جلسات تیم لنز ۵۷ این موضوع مورد بحث قرار گرفت و به این نتیجه رسیدیم که یکی از عرصههایی که بسیج سازندگی به آن ورود پیدا کرده است، عرصه خدمات رسانی پزشکی در روستای آکوجان الموت غربی بود که جای خالی اطلاع رسانی رسانهای در این حوزه احساس میشد.
این منطقه در حوزه بهداشت و درمان با محرومیتهای زیادی روبرو است که با همت بسیج دانشجویی برخی از اعضای هیأت علمی و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قزوین خدمت رسانی خوبی به مردم این منطقه صورت گرفت و ما با همراهی این تیم، گزارشی از فعالیتهای آنها تهیه کردیم.
مستند “مجاهدتهای خاموش” در چه بخشهایی تهیه شد؟
گزارش ما شامل چند بخش بود، مشکلات بهداشتی و بی توجهی به حوزه بهداشت در روستای آکوجان، خدمت رسانی بسیجیان و بخش دیگر میزان رضایت مردم از نحوه خدمت رسانی بسیجیان در این منطقه.
عدهای از پزشکان در فصل گرما بدون دریافت هزینهای در منطقه ای محروم به خدمت رسانی مردم میپرداختند که این عملکرد قابل توجه است و باید این گروههای جهادی معرفی میشدند.
نکته قابل توجه در این گزارش تهیه شده خلاقیت بسیج دانشجویی در خدمت رسانی به مناطق صعب العبور بود.
بحث بهداشت دهان و دهان نیازمند تجهیزات خاصی است که علاوه بر هزینههای کلان، حمل و نقل آنها در مناطق محروم سخت است؛ اما چندین سالی است که این گروه پزشکی جهادی با طراحی تجهیزات قابل حمل شرایط را برای خدمت رسانی بهتر فراهم کردهاند و مردم در منطقه الموت از حضور این تیم رضایت کامل داشتند.
در این گزارش سعی شده از مجاهدتهای پزشکانی روایت شود که همه از نخبگان علمی حوزه پزشکی و دندانپزشکی هستند و بهترین خدمات را در سخت ترین شرایط به مردم مناطق محروم ارائه میدادند.
احسان حامدی فر تهیه کننده مستند “مجاهدتهای خاموش”:
مستند جهادگران پزشکی چطور ساخته شد؟
تهیه کننده حقوقی این اثر بسیج سازندگی استان قزوین است و این طرح با اعتبار محدودی به گروه لنز ۵۷ پیشنهاد شد و با برنامه ریزی لازم فیلم نامه کلی این مستند طرح ریزی شد.
کاری که تیم جهادی پزشکی در مناطق محروم انجام میدهند اگر در سازوکار دولتی قرار بگیرد شاید میلیاردها تومان هزینه را به خود اختصاص دهد؛ اما بسیج سازندگی با ورود در این حوزه خدمت رسانی قابل توجهی انجام میدهد.
بنابراین برای فرهنگ سازی این موضوع باید اطلاع رسانی کاملی از طریق رسانه صورت بگیرد تا به ترویج فرهنگ جهادی کمک شایانی شود، گروه لنز ۵۷ با این دغدغه کلید ساخت این مستند را زد.
مدت مستند “مجاهدتهای خاموش” ۲۵ دقیقه است و زمان فیلمبرداری آن یک روز کامل به طول انجامید و تدوین آن هم یک هفته زمان برد.
چطور شد که این کار مورد توجه رسانه ملی قرار گرفت و پخش شد؟
البته این مستند بدون اطلاع ما از رسانه ملی پخش شد زیرا به دلیل وجود برجستگیهایی که این مستند داشت و خدمات تیم پزشکی در مناطق محروم مورد اطلاع رسانی قرار گرفته بود مورد توجه مسئولان صداو سیمای کشور قرار گرفت و از شبکه دو سیما پخش شد.
حمایت مادی و معنوی مسئولان زمینه را برای برجسته کردن استعدادها و توانمندی نیرویهای هنری جوان استان قزوین فراهم میکند؛ اما متاسفانه همیشه در این زمینه بی توجهی صورت میگیرد.
کدام آثار گروه لنز ۵۷ در رسانه ملی پخش شده است؟
دوماه پیش سه اثر این گروه برای شرکت در جشنواره عمار انتخاب کردیم که “رخنه”،”مجاهدتهای خاموش” و “ناگفتههای مرصاد” جزو این آثار بود.
“ناگفتههای مرصاد” در مجموع ۴۰ دقیقه است که در سه قسمت تهیه شده بود که قسمتهایی از آن در شبکه سوم سیما و شبکه مجاهدین و برخی از شبکههای غربی به نمایش درآمد، در این مستند از تصاویری استفاده شد که تا قبل از آن از هیچ رسانهای پخش نشده بود.
از بین این سه اثر دو اثر “رخنه” یک فیلم ۱۰۰ ثانیهای و “مجاهدتهای خاموش” در ۲۵ دقیقه برای اکران مردمی در استانها برگزیده شد؛ البته هنوز جشنواره و اختتامیه عمار برگزار نشده است.
انتظار از مسئولان استان؟
در شبکه استانی قزوین ساز و کار قوی برای استفاده از پتانسیلهای خوب هنری استان وجود ندارد.
مسئولان باید زمینه را برای دیده شدن هنرمندان جوان و مستعد فراهم کنند. برای شروع هر کاری باید دغدغه مندانه وارد آن شد زیرا یک نیروی محرک برای کلید خوردن یک اثر ارزشمند است، این نگاه عاملی برای ارائه یک کار باکیفیت است.
سوژههای برای کار کردن در حوزههای فرهنگی و اجتماعی زیاد است؛ اما نگاه ما به کار سفارشی عادت کرده است باید از حصاری که دور خود پیچیدهایم خارج شویم و نگاهمان به اطراف خودمون تغییر دهیم.
جامعه هنری قزوین گروه لنز ۵۷ را چقدر میشناسند؟
هدف ما شناساندن گروه خود به جامعه هنری قزوین و مسئولان استان نیست؛ زیرا قائل به این کلیشهها و حصارها نیستیم بلکه دغدغههای ما چیزی دیگری بود که به دنبال اجرایی کردن آن هستیم.
حسام عابدیها، تدوینگر:
از سختیهای کار فیلمبرداری و تدوین مستند “مجاهدتهای خاموش” بگویید؟
کار مستند “مجاهدتهای خاموش” توسط دو فیلمبردار انجام گرفت که خودم و آقای مرتضی بهتویی عهده دار انجام این کار شدیم؛ در واقع این مستند برش کوتاه و یک روزه از مجاهدتها وخدمات تیم جهادی پزشکی قزوین در منطقه آکوجان بود.
استقبال مردم از خدمات بسیج سازندگی در حوزه محرومیتهای پزشکی زیاد است از سوی دیگر پزشکانی هرساله بدون ادعا به این مناطق سفر میکنند و به محرومیت زدایی مشغول هستند که این فضا نیازمند اطلاع رسانی بود.
زمانی که در فضای محرومیت قرار میگیریم سخن گفتن از مشکلات حوزه کاری خودت در روند ساخت مستند مشکل است؛ زیرا دوستان جهادگر با عِلم به مشکلات و محرومیتها و با هدف محرومیت زدایی به این مناطق سفر کرده بودند.
هماهنگیها و هزینههای این کار برای نمایش ۲۰ دقیقهای در آنتن تلویزیونی زیاد است، در صورتی که هزینه پرداختی به گروه لنز ۵۷ خیلی ناچیز بود اما ما برای بیان محرومیتها این کار را پذیرفتیم.
انتظار شما از مسئولان استان؟
صداو سیما قانون سختی در پذیرش مستندها و فیلمهای ارسالی به این سازمان دارد؛ اما خوشبختانه مستند “مجاهدتهای خاموش” به طور کامل از شبکه دوم سیما پخش شد که این موضوع نشان از قوی بودن این مستند دارد.
یکی از انتقادات ما به صداو سیمای مرکز قزوین این است که فعالیتهای هنری جوانان استان دیده نمیشود و متاسفانه با تهیه کنندگانی محدود همکاری صورت میگیرد.
چرا کار ما باید در رسانه ملی بدون درخواست تهیه کنندگان آن باید دیده شود اما در شبکه استانی قزوین این نگاه وجود ندارد؟
درخواست ما این است که از حضور نیروهای مستعد استفاده کنند و آثاری که قابلیت پخش در صداو سیما را دارد باید مورد توجه شبکه استانی هم قرار بگیرد.