فضای جشنواره عمار را در طول سالهای شکلگیری جشنواره چگونه ارزیابی میکنید؟
جشنواره عمار فرصتی را ایجاد کرد که نوجوانان و جوانان فیلمساز با انگیزه بیشتر و بهصورت جدی در این عرصه ورود پیدا کنند و همچنین جشنواره این امکان را به وجود آورد که افراد باتجربه و تازه وارد در کنار هم قرار بگیرند و با یکدیگر ملاقات داشته باشند. نگاه متفاوتی که این جشنواره نسبتبه بقیه جشنوارهها دارد، نگاهی است که به آرمانهای انقلاب اسلامی و اتفاقات این حوزه دارد. همچنین در این جشنواره میتوانیم تفکر انقلابی و جهادی را در فیلمها و آثار جوانان، مردان، زنان و کودکان مشاهده کنیم.
عنوان «پادشاهی بردگان» به چه موضوعی اشاره دارد؟
مستند «پادشاه بردگان» را داخل منطقه آمازونی بولیوی و در منطقهای به نام کروئیکو ساختم. تاریخی موثق از بولیوی میگوید که با شروع استعمار اسپانیا، بسیاری از اسپانیاییها تعداد زیادی از سرخپوستها را برای کار در معادن به کار گرفتند؛ چراکه در این کشور، بهخصوص شهری به نام پوتوسی از بزرگترین شهرهای معدنی دنیاست که سرشار از طلا و نقره است. آنها بسیاری از سرخپوستها را عقیم کردند تا به کار کردن وادارشان کنند. بااینحال همچنان نیرو کم میآوردند و در این شرایط از سیاهپوستهای آفریقایی استفاده میکردند. من در این فیلم تاریخ پر از درد و رنج سیاهپوستان را به نمایش درآوردم و موضوعی است که احتمالا کمتر به آن پرداخته شده است.
بیش از هشتمیلیون نفر از سیاهپوستان بهدلیل حضور در ارتفاعات سرد و سخت ۵۰۰هزار متری کشته شدند. با کشتهشدن این افراد در این مناطق، آنها را به جنگلهای گرمسیر آمازون بردند تا برای کارهای دیگر از آنها استفاده کنند. در میان این بردگان سیاهپوست، پادشاه آنها نیز حضور داشت که استعمارگران از این موضوع خبر نداشتند. این نسل پادشاهی از آن زمان تا امروز وجود دارد که من در این فیلم، سراغ پادشاه امروز سیاهپوستان رفتم که در جنگل زندگی میکنند. یعنی درواقع این مستند روایت سیاهپوستان و اتفاقاتی را نشان میدهد که برایشان رخ دادهاند.
پیش از «پادشاهی بردگان» اثری به جشنواره ارسال کرده بودید؟
پیش از این دو اثر راهیافته به جشنواره داشتم و این مستند، سومین اثر بنده است. قصد دارم در آینده نیز حرفهایم را در فیلم و آثار روایت کنم.
منبع: روزنامه صبح نو