به گزارش «روابط عمومی جشنواره عمار»، «فیلم ما» و به عبارت دیگر «فیلمسازی مردمی»، یکی از بخشهای هفتمین جشنواره مردمی فیلم عمار که فراخوان آن چندی پیش منتشر شد، است.
آن طور که در این فراخوان آمده است، در بخش «فیلم ما»، فیلمهای مردمی رقابت میکنند و هر شخص میتواند با هر نوع دوربین تصویربرداری یا تلفن همراه از سوژههای اطراف خود فیلم بسازد و در این بخش شرکت کند. «فیلم ما» در واقع به دنبال ایجاد دغدغه و درگیر کردن اقشار مختلف مردم با فیلمسازی و سینمای انقلاب برای ثبت حجم زیادی از سوژههایی است که به دلایل مختلف در معرض نابودی قرار دارند.
بر اساس ین گزارش، تعدادی از فیلمسازان ادوار گذشته جشنواره عمار در بخش «فیلم ما»، نظرات خود را درباره این نوع فیلمسازی در قالب یادداشتهایی کوتاه بیان کردهاند که در ادامه میخوانید:
امیرحسین صادقی(پاکدشت استان تهران)، کارگردان «نماز قربه الی الله» و نامزد بخش «فیلم ما» در ششمین جشنواره عمار:
فیلم ما، نردبانی برای فیلمساز شدن است
بخش «فیلم ما»، یک فرصت بینظیر برای افرادی است که فیلماشون شوخی تلقی میشه.
وقتی فیلمهایی که از دیدگاه خیلیها شوخی تلقی میشه مثل فیلم خودم در جشنواره عمار کاندیدا میشه، منو به این فکر فرو میبره که فیلم من شوخی هم نبوده و به من این روحیه رو میده که امسال فیلم حرفهای بسازم و تو بخش اصلی «فیلم» جشنواره عمار شرکت بدم. «فیلم ما» یک نردبان است تا شما از آماتور بودن به حرفهای شدن برسید، پس این فرصت رو از دست ندید.
فاخته جلایر نژاد(اراک، مرکزی)، کارگردان «مادرانه» و دارنده فانوس پنجمین جشنواره عمار:
فرصتی برای تصویر اندیشهها و دغدغهها
زمان، در گذر است و جهان، گذرا و ما آدمیان در حال گذار، هر روز با واقعیات و تخیلات فراوان در زندگی مواجه میشویم که گهگاه میشوند دغدغههای ذهنیمان. دغدغههایی که گاه، آنقدر برایمان مهم میشوند و جان و روحمان را درگیر خود میکنند که آرزو میکنیم کاش میشد آنها را به گونهای به تصویر کشید و ماندگار کرد تا دیگران هم با دیده جان بدان بنگرند، شاید مرهمی باشد بر ذهن پریشانمان… .
و چه راهی گویاتر و جذاب تر از طریق هنر میشناسی که همگان را به وجد آورده و انسانها را مجذوب خود کرده و آنها را به اندیشه وا میدارد… و از میان هنرها، فیلم کوتاه با ظاهری ساده اما محتوایی تأثیرگذار، در کمترین زمان، بیشترین قدرت بیان را داراست.
جشنواره قابل احترام فیلم عمار، با تعلق دادن بخشی به عنوان «فیلم ما» برای همه آنان که اندیشهای در ذهن و ایدهای برای ارائه دارند، این فرصت را مهیا کرده تا با کمترین امکانات و با بیشترین مخاطب، افکار و عقاید خود را به دیگران انتقال دهند و این، شایسته تقدیر و قابل تعظیم است، چرا که به اندیشه آدمیان، بیش از ابزار ایشان اهمیت داده میشود. اندیشههایی که برای بیان و ارائه، تنها نیاز به خلاقیت و ذهن پویا دارند، نه ابزار مدرن و پشتیبانهای بسیار… .
باشد که فریمهای نگاهمان، راهی باز کنند به سوی آسمان.
مجتبی صدیقی، کارگردان «کاظم آقا، دربست» و دارنده لوح افتخار چهارمین جشنواره عمار:
«فیلم ما»، تجربه فیلمسازی حتی با یک گوشی ساده
بخش «فیلم ما» با نگاهی ویژه، فیلمسازان آماتور را قادر میسازد تا فرصتی تازه را در عرصه فیلمسازی تجربه کنند که تا بحال برایشان اتفاق نیافتاده و آن هم مشارکت مردمی عمار است که با خلق اثر فیلمساز حتی با یک دوربین ساده گوشی میتواند یک روستایی خیلی ساده را در دورافتادهترین منطقه کشور با قصه فیلم خود همراه سازد و این جذابترین و ماندگارترین روش جذب مخاطب برای یک فیلمساز حتی در سطح حرفهای است، زیرا فیلمساز خلق میکند تا اثرش دیده شود و از همه مهمتر ماندگار شود.
مسعود دهنوی(نیشابور، خراسان رضوی)، کارگردان «عامل مشترک» و دارنده فانوس ششمین جشنواره عمار
«فیلم ما»، اتفاقی تازه و خلاقانهای بود که نشان از بهروز بودن و جا نماندن جشنواره مردمی فیلم عمار از مسیر جشنوارههای مردمی بینالمللی است. فیلمسازی آسان یا فیلمسازی با کمترین امکانات که به نوعی تمامِ موانع ساخت یک فیلم را برای کسانی که تازه وارد این عرصه شدهاند، برطرف میکند و تنها «حرف داشتن» و «جسارت گفتن» آن را دو مشخصه برای تولید فیلمی کوتاه میداند.
جشنواره مردمی فیلم عمار از سردمدارانِ توجه به محتوا در فیلم در بین جشنوارههای داخلی بوده و روز به روز آن را تقویت میکند.
«عامل مشترک» نیز برای گفتن حرف آمده است، برای وحدت و نمونه جذابی از این اشتراک را بین پنج دانشجو نشان میدهد که به راحتی میتوان به جوامع بزرگتر تعمیم داد.
جایزه [جشنواره عمار] تشویقی بسیار مفید برای اینجانب بود که هرچه بیشتر و قویتر به این مقوله فرهنگی و هنری یعنی فیلمسازی توجه کنم.
حسین برادران(قم)، کارگردان «امید سبز» و دارنده پنجمین جشنواره عمار:
«فیلم ما» فرصت دیده شدن برای غیرحرفهایها
به نام خالق زیبایی
اسم فیلم من «امید سبز» بود، امید یک مادر شهید که انتهایی سبز داشت.
اما شاید سبز شدن امید من در جشنوارهای و برگزیده شدن آن فیلم، بسیار دور از انتظار بود، اما… .
جشنواره مردمی فیلم عمار که بسیاری از «من»های ارزشی و انقلابی را در خودش جمع کرده بود، «ما» بودن را به من ثابت کرد.
چرا که در جاهای دیگر آنقدر «من»های کاغذی است که این «من»های واقعی دیده نمیشوند و «فیلم ما» در جشنواره عمار یعنی یک فرصت و محل دیده شدن «من»هایی که اجازه «ما» شدن و دیده شدن در جاهای دیگر را ندارند.
«فیلم ما» یعنی تنها نبودن و نماندن یک هنرمند ارزشی در عرصه فیلم و هنر و درک احساس واقعی «ما» بودن…