در گفت‌و‌گو با محمدرضا غضنفری هرندی مطرح شد:

عمار، به‌ مانند نشانه‌ خوش‌شانسی نسل دهه هشتاد

محمدرضا غضنفری هرندی، کارگردان جوان دهه‌هشتادی که برای دومین بار در جشنواره مردمی فیلم عمار حاضر شده، نماینده نسل تازه‌ای از فیلم‌سازان است که با تکیه بر انگیزه شخصی و نگاه آرمان‌گرایانه، مسیر خود را آغاز کرده‌است.

محمدرضا غضنفری هرندی، جوان دهه هشتادی که سابقه حضور در دوازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار را داشت، امسال با انگیزه‌ای دوچندان و با دو اثر “قهرمان کلاس ما” و “شکوه پهلوانی” در قالب فیلم کوتاه داستانی در شانزدهمین دوره جشنواره عمار شرکت کرده است.

او درباره چگونگی ورودش به عرصه فیلم‌سازی گفت:«چند سالی است کار هنری انجام می‌دهم؛ اما از سال ۱۴۰۰ به‌صورت حرفه‌ای وارد فیلم‌سازی شدم. نگاه من به کارگردانی، تلاشی است برای اثبات اینکه نسل جدید، همان‌طور که رهبر انقلاب فرمودند، پای کار است و می‌تواند مسئولیت‌های بزرگ را به دوش بکشد.»

او با اشاره به تجربه نخست در جشنواره سال ۱۴۰۰ گفت:«در آن زمان با توجه به تحصیلات‌ و حضورمان در عرصه فرهنگی،‌ تصمیم گرفتیم با چند نفر از دوستان صرفاً شانس خود را امتحان کنیم و انتظار رتبه یا حتی دیده شدن اثرمان را هم نداشتیم. اما همین شرکت، برای من و گروه کوچکمان تبدیل به یک تجربه و انگیزه شد. وقتی فهمیدیم کارمان دیده می‌شود برای ادامه مسیر انگیزه پیدا کردیم.»

این کارگردان جوان، جشنواره مردمی عمار را محلی برای یادگیری دانست و گفت:«این بستر، امکان دیده شدن کار هنرمندان نقاط مختلف را فراهم می‌کند و می‌تواند در یادگیری مهارت‌های فنی چون سناریونویسی نیز کمک‌کننده باشد.»

نقش جشنواره عمار در دیده شدن جوانان

این کارگردان درباره آشنایی‌اش با جشنواره عمار توضیح داد:«من از طریق رفقا با جشنواره آشنا شدم. آن موقع یک پروژه‌ی گروهی داشتیم و متوجه شدیم عمار فرصتی‌است برای اینکه آثارمان دیده شود. به نظرم جشنواره عمار به‌ویژه برای ما دهه‌هشتادی‌ها انگیزه‌بخش است؛ محیط امنی که فیلم‌ساز تازه‌کار می‌تواند قدم بردارد.»

او درباره علت انتخاب این جشنواره به عنوان بستری برای ارسال آثارش گفت:«با توجه به اینکه در جشنواره عمار موضوعات گسترده‌ای وجود دارد و باتاب‌های وسیعی هم دارد ما تصمیم گرفتیم در این جشنواره شرکت کنیم تا آثارمان دیده شود و مؤثر باشیم.»

غضنفری هرندی، در ادامه مزایای جشنواره افزود:«با توجه به سازوکار مطلوب این جشنواره، حضور برای فیلم‌سازان در اقصی نقاط کشور، بسیار راحت‌ است و این مزایا به مرور افزوده می‌شود. این سهولت، یک مزیت مثبت و بسیار حیاتی تلقی می‌شود. برای مثال، در سال ۱۴۰۰ ما مجبور بودیم آثار فیزیکی خود را از طریق پیک به تهران ارسال کنیم، اما امسال بستری فراهم شد تا بتوانیم به سادگی از طریق ایمیل یا فضای مجازی، آثار خود را ثبت و ارسال نماییم. این ویژگی، به‌ویژه برای ما که در استان اصفهان مستقر هستیم، فرآیند کار را به‌شدت تسهیل کرد و به نوعی، یک گام مهم برای ورود مؤثر امثال ما به این عرصه محسوب شد.»

غضنفری هرندی در بخش دیگری از گفت‌وگو با اشاره به چالش‌های ساخت اثر گفت:«کار فیلم‌سازی همیشه سختی دارد؛ از هماهنگی عوامل تا نوشتن سناریو. اما لذت کار گروهی این سختی‌ها را کم می‌کند. ما یک گروه جوان هستیم که با امکانات محدود کار می‌کنیم، ولی با ارداه و توکل جلو می‌رویم.»

او به عنوان نکته پایانی درباره تأثیر جشنواره‌عمار بر انگیزه شخصی‌اش تأکید کرد و گفت:«جشنواره عمار یک فرصت بزرگ است تا امثال ما که شاید هنوز شناخته‌شده نیستیم، کارمان دیده شود و انگیزه بگیریم. این فضا موجب رشد ما برای ساخت آثار بزرگ‌تر و با کیفیت‌تر در آینده است. هر جشنواره فرصتی است برای یاد گرفتن و بهتر دیده شدن و دوست دارم در آینده هم آثارم را در همین جشنواره‌ ادامه دهم.»