به گزارش «عمار فیلم» به نقل از میزان، ساسان فلاح فر کارگردان سینمای مستند درباره حضورش جشنواره فیلم عمار گفت: “نقاشی یک رویا”، “جنگ، دوربین، من” و “روی خط آتش” آثاری هستند که در بخش مسابقه جشنواره فیلم عمار حضور دارند، در دو اثر تهیه کننده و کارگردان و در یک اثر تنها تهیه کننده هستم.
وی در همین راستا افزود: مستند “نقاشی یک رویا” روایت قصه صفی میر الله قلی است که دو بار از اسارت رها شده و در حال حاضر رزمنده فاطمیون است و پاک زندگی می کند.صفی میر الله قلی در نوجوانی و جوانی در دام اعتیاد افتاده و به مدت چند سال سختی های زیادی می کشد. وقتی جنگ سوریه شروع شد و تیپ فاطمیون متشکل از افاغنه به دفاع از حرم حضرت زینب پرداختند این فرد نیز دوست داشت که به جمع آن ها بپیوندد اما اعتیاد مانع از رفتن او بود بنابراین تصمیم به ترک اعتیاد گرفت و با سختی های زیاد بالاخره موفق شد. پس از ترک اعتیاد وارد سوریه شده و در اولین عملیات که حضور پیدا کرد اسیر تروریست ها شد. ۱۴ ماه در اسارت بود تا این که در تبادل اسرا آزاد می شود.
این کارگردان درباره منابع استفاده شده در مستند “نقاشی یک رویا” اظهار کرد: نکته قابل توجه این است که درصد قابل اعتنایی از مستند “نقاشی یک رویا”، از زمان اسیر کردن صفی میر الله قلی تا مصاحبه هایی که از وی شده، صورت های خونین که معلوم است پس از شکنجه ها از او گرفته شده آرشیوی است که خود تروریست ها تهیه کرده اند.
فلاح فر در ادامه به مستند “جنگ، دوربین، من” پرداخت و افزود: این مستند درباره کسانی است که هیچوقت تلاش و زحمات آن ها دیده نمی شود. کسانی که در مناطق جنگی تصویربرداری می کنند تا ما بدانیم که چه اتفاقاتی در آن مناطق به ویژه سوریه می افتد. عده ای از اعضای افغان در فاطمیون آموزش دیده اند و به عنوان مدافع حرم رسانه ای خدمت می کنند یعنی کسانی که پشت دوربین هستند و وقایع مناطق جنگی و مدافعان حرم را برای ثبت در تاریخ ضبط می کنند که کار نو و جذابی است.
وی درباره “روی خط آتش” نیز توضیح داد: این مستند که محمد حاجی مقصودی کارگردان آن است به آزادسازی نهایی یکی از مهم ترین مناطق سوریه با نام پالمیرا یا تدمر می پردازد و چرایی روی خط آتش بودن همیشگی این منطقه و چگونگی آزادسازی پالمیرا توسط فاطمیون را بررسی می کند.
این روحانی فیلمساز درباره مراکز ساخت ۳ مستندش در جشنواره عمار تصریح کرد: “نقاشی یک رویا” کاری از مرکز رسانه ای فاطمیون و تهیه شده در شبکه افق، “جنگ، دوربین و من” کاری از مرکز رسانه ای فاطمیون و تهیه شده در بسیج سازمان صدا و سیما و “روی خط آتش” در مرکز رسانه ای فاطمیون ساخته شده است.
فلاح فر به حضور پررنگ خود در جشنواره عمار اشاره کرد و توضیح داد: در دوره گذشته با ۱۳ اثر در جشنواره عمار حضور داشتم که ۱۱ اثر از من پذیرفته شد و ۲ یا سه اثر نامزد دریافت جایزه شد. در این دوره با آثار کمتر شرکت کرده ام با این تفاوت که موضوع آن ها مستند است و در این دوره کلیپ و نماهنگ در آثارم نیست. ۶ اثر در این دوره ارائه دادم که ۳ اثر پذیرفته شد.
تهیه کننده “نبرد پالمیرا” درباره جشنواره عمار و دستاوردهای آن بیان کرد: برای سومین در جشنواره فیلم عمار حضور پیدا کرده ام. یکی از ویژگی های جشنواره فیلم عمار متفاوت بودن آن با سایر جشنواره های کشور است. در این جشنواره به محتوا ارجحیت داده شده و در بحث فرم سال به سال دقت بیشتری به کار برده می شود. موضوعاتی مثل جبهه مقاومت جای بیشتری دارد به اضافه موضوعات جامعه و کارگر که شعار این دوره جشنواره است و دغدغه نسبت به این موضوعات، عمار را از سایر جشنواره ها متمایز می کند.
فلاح فر ادامه داد: مهمترین رویکرد و ویژگی جشنواره عمار در بخش اکران مردمی است چون در تمام جشنواره ها در ۱۰ روز همه آثار نشان داده می شود و ممکن است کسی نبیند اما جشنواره عمار در طول یک سال و سالیان متمادی، آثار انقلاب اسلامی را برای مردم در دور افتاده ترین شهرها، روستاها و حتی خارج از کشور اکران می کند و تاثر خود را حتی در مخاطبان خارجی می گذارد. جشنواره عمار جشنواره انقلاب اسلامی است، همیشه ارزش ها و پیام های انقلاب را تازه نگه می دارد و سعی می کند مسائلی که برای انقلاب اهمیت دارند ماندگار شوند.
وی این دوره جشنواره عمار را با کیفیت تر از دوره های گذشته دانست و اظهار کرد: این دوره نسبت به دوره های گذشته در بحث کیفیت برگزاری اعم از برنامه ریزی، اکران، کلاس های آموزشی بهتر شده است همچنین آثاری که در این دوره حضور پیدا کردند یک سر و گردن بالاتر از آثار دوره های قبل است و رشد فیلمسازانی که در دوره های گذشته حضور داشتند در این دوره مشهود است.
این روحانی فیلمساز درباره هدفش از فیلمسازی توضیح داد: در عصر حاضر، رسانه از مهمترین ابزاری است که برای رساندن پیام استفاده می شود. آن چه را که در فضای آن حرف ها داریم اگر نسبت به مقتضیات زمان تبلیغ نکنیم شکست می خورد. چند سالی است که درباره فاطمیون به دلیل علایق شخصی و اهمیت هایی که این گروه در جبهه مقاومت دارند مستند می سازم و حقیقت این است که من درباره ایثار به عنوان یک اتفاق بزرگ در دنیا صحبت می کنم. از فضای رسانه استفاده می کنم تا نگاه های کج و اشتباهاتی که نسبت به افغان ها داشتیم را درست کنم. از فرصت رسانه برای تبلیغ واقعیت استفاده می کنم به همین دلیل وارد عرصه مستند شدم.
فلاح فر درباره فضای شروع کار خود و نگاه اطرافیان به کسی که روحانی است و فیلمسازی می کند توضیح داد: بسیاری از دوستان و غیر دوستان اعم از طلبه ها، روحانیون و رفقای دیگر بیرون از حوزه علمیه نسبت به تفکر من در حوزه فیلمسازی و همچنین ورود به این عرصه کنایه ها و انتقادات زیادی روا داشتند اما در حال حاضر نگاه ها بهتر و به روزتر شده و فیلمسازی یک روحانی پذیرفته شده است اما این مسائل برای همه در فضای رسانه اتفاق افتاده است.
فلاح فر درباره وضعیت سینمای ایران توضیح داد: سینمای ایران فاجعه است. جشنواره فیلم فجر تشکیل شد اما به بخش مستند اصلا و ابدا نگاهی ندارد. در بخش داستانی نیز آثار با نام جشنواره کاملا تمایز دارد یعنی فیلمسازان را طوری ترغیب کرده است که مسائلی مخالف فجر و انقلاب اسلامی تولید کنند. در مقابل جشنواره عمار تشکیل شد که هدف آن در دراز مدت بیان خط و ربط های انقلاب اسلامی و رشد و پیشرفت فیلمسازی در حوزه مستند و داستانی است که در چند دوره اخیر کارهای داستانی نیز افزایش یافته و روند رو به جلو دارد.
وی در ادامه به فضای جشنواره فیلم فجر، سینمای ایران و نقش جشنواره عمار پرداخت و افزود: فیلم های مفید و به درد بخور در جشنواره فیلم فجر نداریم در عوض فیلم های سطحی و غیر اخلاقی حضور دارند و این وضعیت فاجعه است. فیلم ها باید از انواع مختلف اعم از انقلابی، کمدی، اجتماعی حضور داشته باشند اما برخی فیلم ها به درد حتی گیشه هم نمی خورند. آن قدر که بودجه و هزینه برای تولید این فیلم ها، جشنواره و سبک های موجود فیلمسازی صرف می شود به جامعه و انقلاب اسلامی ما پرداخته نمی شود. جشنواره عمار آمده است که این امور را ساماندهی کند و به تدریج به نتیجه مورد نظر یعنی انقلابی گری در سینما برسد. جشنواره عمار در بحث محتوا تا حد زیادی موفق بوده است اما در بحث فرم برای فیلمسازان و کسانی که در این جشنواره حضور پیدا می کنند یک روند رو به رشدی را در تولیداتشان در نظر گرفته است.
این کارگردان درباره نقش دغدغه در فیلمسازی بیان کرد: یک برآورد کلی در فضای جشنواره فیلم فجر نشان می دهد که تا کنون اثر به درد بخوری که بتوانیم حرف انقلاب اسلامی را به جهان بزنیم وجود نداشته است. در طول این سالها آثاری مثل “ماجرای نیمروز” و “ویلایی ها” ساخته نشد چون دقت به این مسائل و دغدغه مند کردن وجود نداشت.
وی خاطرنشان کرد: اگر فیلمی تولید با موضوع خوب و موثر تولید شود و کسی نبیند یا بازتاب آن به فیلمساز منتقل نشود فقط به درد گنجه منزل فیلمساز می خورد. جشنواره عمار با برگزاری خود، اهدای جوایز و رساندن بازخوردهای مردم به فیلمساز باعث ایجاد دغدغه مندی و رغبت در فیلسمازان شده تا به تدریج شاهد سینمایی رو به رشد باشیم.