خانه » اخبار » دانش‌آموزی با دیدن فیلم تصمیم به حذف ماهواره گرفت/اتفاقات بومی فیلم‌های اکرانم را مشخص می‌کنند

به گزارش «عمار فیلم»، امان الله خدابخشیان، یکی از اکران‌کنندگان مردمی جشنواره فیلم عمار در شهرستان نرماشیر کرمان است و در کنار معلمی، فیلم‌های این جشنواره را در سطح مدارس شهری و روستایی این منطقه به نمایش می‌گذارد. گرچه در ساختار آموزش و پرورش فعالیت می‌کند، اما خودش را محدود به ابلاغیه‌ها نکرده است. مردی اصالتا عشایری که فوق لیسانس روان‌شناسی عمومی دارد و در حال نوشتن پایان نامه است. در گفت و گو با وی که یکی از مدرسان آموزش و پرورش است به تاثیرگذاری آثار عمار و اکران های مستمر پرداختیم که از نظرتان می گذرد:

چطور با جشنواره عمار آشنا شدید؟

آشنایی‌ام به بیش از یکسال پیش بر‌‌می‌گردد، وقتی در سایت جشنواره، ثبت نام کردم، کد‌ ۴ رقمی اکران را دریافت کردم و به آقایی در شهرستان بم معرفی‌ام کردند که بعد از پیگیری متوجه شدم که از بم به کرمان منتقل شده است. امسال مجدد پیگیری کردم و از طریق فضای مجازی با دبیرخانه جشنواره ارتباط گرفتم. چند اثر مثل «رویای گل‌ها» را برایم ارسال کردند و بعد از اینکه آن‌ها را اکران کردم، شماره یکی از همشهری‌هایم در نرماشیر را برایم ارسال کردند که با ایشان قرار گذاشتم و آثار را گرفتم.

با توجه به حضور شما در دبیرستان ها و هنرستان ها در چند مدرسه اکران می‌کنید؟

وقتی قرار بود سرگروه دبیران پرورشی بشوم برای مسئولان آموزش و پرورش شرط گذاشتم که هر جا بروم، فیلم اکران می‌کنم. مسئولان آموزش و پرورش هم با وجود اینکه رابطه خوبی با من ندارند، وقتی فیلم‌ها را دیدند، قبول کردند.

در حال حاضر در دبیرستان نمونه قائم، هنرستان توحید، راهنمایی شهید راهدار، مدرسه راهنمایی شمس و مدرسه راهنمایی عدالت اکران دارم. در بعضی از این مدارس مثل شهید راهدار و شمس و… معلم پرورشی‌ام ولی در باقی مدارس به عنوان بازدید کننده که می‌روم، اکران می‌کنم.

امکانات پخش رابه صورت امانی تهیه می‌کنم

تجهیزات پخش را از کجا تهیه می‌کنید؟

امکاناتم را به صورت امانی می‌گیرم. یکی از دوستانم ویدئو پرژکتور را تا پایان سال در اختیارم قرار داده است. البته هنوز پرده نمایش و باند ندارم. وقتی جمعیت زیاد می‌شود با اسپیکر‌هایی که دارم، صدا نمی‌رسد. الان در حال پیگیری‌ هستم که بتوانم خیّری برای این موضوع پیدا کنم.

اکران‌های مدرسه‌ای چطور انجام می‌دهید؟

در مدارسی که برای بازدید از مراسم صبحگاه می‌روم، قبل از اینکه همکاران بیایند، برای دانش آموزان در حد ربع ساعت یا ده دقیقه اکران می‌کنم. مدارسی که خودم تدریس دارم، کلاس به کلاس اکران می‌کنم. یعنی با هر کلاسی که درس دارم، برای‌شان اکران می‌کنم.

اکران آثار عمار تاثیرگذار است/ دانش آموزی که تصمیم به حذف دیش ماهواره گرفت

چه نیازی احساس کردید که  روی اکران در مدارس تمرکز کردید؟

هر وقت اکران می‌کنم، در دلم می‌گویم خدا پدر و مادر کسی که ایده جشنواره عمار را داده است، بیامرزد. اکران این آثار خیلی تاثیرگذار است. یک‌بار در مدرسه‌‌ شهید راهدار، مجموعه «بختک» را اکران کردم، یک دانش آموز پسر اول راهنمایی، بعد از اکران بلند شد و گفت: «آقا! پدر ما مثل همین پویانمایی که نشون دادید، همیشه توی فضای مجازیه». در شهرستان ما بین بازی‌ها، «کِلَش» بازارش داغ است. دانش آموز سوم راهنمایی‌ دارم که وقتی پویانمایی «بازی کلش» را اکران کردم، گوشی‌اش را از جیبش بیرون آورد. البته قبلش از من قول گرفت که به مدیر مدرسه نگویم که گوشی آورده است، گفت می‌خواهم بازی کلش را که توی گوشی‌ام هست، حذف ‌کنم.

 یک‌بار هم فیلم داستانی «رو به قبله» را در مدرسه راهنمایی شمس گذاشتم و به مدیر مدرسه گفتم خودت هم بیا بنشین. قبل از اکران از بچه‌ها پرسیدم که چند نفر ماهواره دارند؟ ۴ نفر دست بالا کردند. بعد از اکران گفتم نظرتان چیست؟ یکی‌شان گفت:«من برم خونه، اول دیش ماهواره رو از پشت بوم می‌اندازم پایین!»

واکنش مسئولان مدارس چطور است؟ همه استقبال می‌کردند؟

مدیر یکی از هنرستان‌ها به هیچ وجه استقبال نکرد. حتی پیشنهاد دادم بیا فقط فیلم را تماشا کن و نظرت را بگو که خوب است یا نه. پیشنهاد دادم که اگر همکاری برایش مشکل پیش آمد و نتوانست بیاید سر کلاس، من می‌آیم و به جای کلاس‌اش اکران می‌کنم. استقبال نکرد. البته مشکل دیدگاه سیاسی بنده بود وگرنه اصلا فیلم‌ها را ندیده است که بخواهد مخالف یا موافق‌اش باشد.

گفتم این‌ها مسائل فرهنگی است و ربطی به مسائل سیاسی ندارد. اما نیامد و گفت: «می‌توانی در کلاس خودت اکران کنی».

اما دبیر ورزش همان هنرستان که معاون آموزش مدرسه هم هست، گفت:«من دو تا کلاس ورزشم را جمع می‌کنم، بیا مستند «فتح دنیا با دوپا» را برای دانش آموزان و خودم بگذار.»

همینطور در مدرسه شهید راهدار، مدیرش آمد و در اکران نشست. مدیر مدرسه شمس هم برای اکران فیلم آمد. حتی معاون پرورشی اداره آموزش و پرورش که دیدگاه سیاسی‌اش هم با من یکی نیست، بهش گفتم بیا فیلم «رویای گل‌ها» را ببین، اگر تایید کردی، اکران کنم. وقتی اثر را دید، قبول کرد.

چرا مستند «فتح دنیا با دوپا» را برای دانش آموزان اکران کردید؟

مدیر مدرسه ما در راه مدرسه، با ماشین تصادف کرده بود و چند روز درگیر این تصادف بود. ابتدای هفته که رفتم مدرسه، قبل از اینکه مدیر برسد، به بچه‌ها گفتم داخل نمازخانه برویم. می‌خواهم فیلمی بگذارم که هم به درد شما می‌خورد، هم به درد خودم و هم به درد مدیر مدرسه. وسط اکران، مدیر مدرسه رسید.

بچه‌ها با دقت نگاه می‌کردند و می‌گفتند: «آقا این مَرده اصلا ناخن نداره، چه جوری تایپ می‌کنه؟ رانندگی می‌کنه؟!» مدیر مدرسه هم می‌گفت: «ببینید من دوتا چشم دارم ولی تصادف کردم ولی این آقا با یک چشم و بدون دست به چه خوبی رانندگی می‌کنه!»

فیلم‌ها را بر چه مبنایی انتخاب می‌کنید؟

من بومی منطقه خودمان هستم. از خیلی اتفاقات با خبر می‌شوم و بر اساس اتفاقات و مسائل شهرستان فیلم‌ها را انتخاب می‌کنم. مثلا مدتی قبل با خبر شدم که نیروی انتظامی آمده و دیش‌های ماهواره را جمع کرده است. یکی از دانش آموز‌ها آمد و گفت که پدرم راننده است، تهران که می‌رویم، بالای پشت بام‌ همه دیش ماهواره هست، کسی هم جمع نمی‌کند. به همین مناسبت تصمیم گرفتم که «رو به قبله» را که درباره ماهواره است، برای بچه‌ها اکران کنم و کمی برای‌شان درباره ماهواره صحبت کنم.

دانش آموزان باشوق وذوق فیلم ها رادنبال می کنند

نظر دانش‌آموزان در مورد اکران‌ها چیست؟

الان طوری شده است که اگر یک هفته بروم و فیلم برای‌شان نگذارم، هفته بعد مجبورم می‌کنند که حتما فیلم پخش کنم. شوق و ذوق خاصی نسبت به فیلم‌ها پیدا کردند.

از کدام آثار بیشتر استقبال کردند؟

در هنرستان توحید، مستند شهید حججی خیلی تاثیرگذار بود. خیلی از بچه‌ها در موردش سوال پرسیدند. هنرستانی‌ها مجدد از من درخواست کردند که مستند شهید حججی را پخش کنم. محبوبیت و روحیه شهید تاثیر گذار بوده است. این علاقه‌مندی در حقیقت کرامت شهید حججی است. در دبیرستان‌ها هم، از مستند «روزگار اکبر» به خاطر اینکه شغل بیشتر پدران‌شان کشاورزی است، استقبال کردند. در مقاطع ابتدایی، مجموعه پویانمایی بختک را بیشتر می‌پسندند، مجموعه پویانمایی بختک هم از این نظر که با خانواده‌های‌شان تطبیق می‌دادند، برای‌شان جالب بود. مثلا یکی می‌گفت:«بابام همیشه توی تلگرامه».

دختر‌ها هم خیلی به «رویای گل‌ها» علاقمند شدند. در منطقه ما مردم پوشش اسلامی‌شان را هنوز حفظ کرده‌اند و چادر را دوست دارند. دختر‌ها هم وقتی به سن تکلیف می‌رسند، علاقه خاصی به پوشیدن چادر و جشن تکلیف دارند.

اکران فیلم به جای سخنرانی

جلسه انجمن اولیا و مربیان هنرستان توحید، قرار بود سخنرانی کنم. در کنار سخنرانی‌، فیلم داستانی «رو به قبله» را اکران کردم.

اعتیاد در فیلم ها مغفول مانده 

جای چه موضوعاتی در آثار  خالی است؟

اعتیاد موضوع مهمی است. بعضی از خانواده‌های دانش آموزان و خود دانش آموزانم درگیر مسئله اعتیاد هستند. در فیلم‌ها باید به مسائل جنسی نیز باید به صورت غیرمستقیم پرداخته شود. جای آثاری در مورد تنبیه بدنی در مدارس نیز خالی است.

در این مدت که در مدارس اکران داشتید، به ایده جدیدی هم رسیدید؟

ما هر ساله مسابقه‌ای بین گروه سرود‌های تمام مدارس داریم. خودم هم مدتی بود که به فکر تشکیل گروه سرود برای بچه‌هایی که صدای بهتری دارند، بودم. حالا با وجود فیلم داستانی «تک خوان» که به تازگی به آثار اکران‌ مردمی جشنواره عمار اضافه شده، به خوبی می‌توانم ایده‌ام را عملی کنم.

برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟

تا کنون اکران‌هایی که داشتم در چند مدرسه خاص بوده که خودم در آن‌ها تدریس دارم اما انشاءا… قرار است بزودی در ۹۰ درصد مدارس شهرستان، اکران فیلم را آغاز کنیم، در همه مقاطع و برای مدارس دخترانه و پسرانه اکران‌ها را انجام می‌دهیم. نذر کردم تا جایی که توان دارم آن‌قدر مستند «سید ابراهیم» و سایر شهدای مدافع حرم و جنگ تحمیلی را در چهار شهرستان شرق استان کرمان، بم، ریگان، فهرج و نرماشیر اکران کنم تا جوانان و نوجوانان و نسل چهارم انقلاب با اندیشه های این شهدای بزرگوار و امام شهدا آشنا شوند.