مقصودی در این گفتگو عنوان کرد: «افتخار شاگردی حاج نادر را داشتیم. پیش از آنکه ثریا شروع شود. دوسال ماه رمضان میرفتیم منزل حاج نادر و برای پژوهش به او کمک میکردیم. باب آشنایی آنجا باز شد و اسفند سال نود هم ثریا را شروع کردیم.»
وی از حاج نادر نقل کرد: «همیشه میگفت هر برنامهای که میروم فکر میکنم برنامه آخرم است. اگر حرف حقی داریم باید بزنیم، نباید برای برنامه بترسیم که کسی خوشش نیاید و متوقف شود. این یکی از مهمترین درسهاییست که گرفتیم.»
«حاج نادر به ما آموخت که نباید تعلقی به برنامه داشته باشیم. برنامه صرفا ابزاری برای دفاع از حق است. تا جایی که شد باید اینکار را انجام بدهیم و پای این علم باشیم. اگر نشد باید برویم سراغ کار دیگری که موثرتر باشد. با چنین نگاهی گرچه ثریا چندین بار تعطیل شد، اما تاکنون مانده است.»
توانمندیهای داخلی را سوژه قرار دادیم
محسن مقصودی بیان کرد: «سفرهای برونمرزی من داستان جالبی دارد. از سال ۹۴ یا ۹۵ بود که بحث برجام در ایران بسیار جدی شد. یکی از قسمتهای مستند سالهای هستهای، شطرنج با گرگها بود که بسیار معروف شد و حواشی زیادی داشت. فشارهای بسیاری روی سازمان آمد.»
وی در ادامه افزود: «احساس کردیم رویکرد دولت وقت با رویکرد رهبری متفاوت است و بحث برونگرایی اقتصاد باید تعریف شود. بر همین اساس مستندهایی بر مبنای معرفی توانمندی داخلی تعریف کردیم؛ همچنین یک سری مستند با کشور روسیه شروع کردیم که نشان دهیم ظرفیتهای صادراتی مبتنی بر این توان داخلی چیست؟ این مستندها بر مبنای نقد برجام بود. قسمت اول را که ساختیم با استقبال گستردهای روبرو شد و مخاطب گستردهای داشت. همین موضوع باعث شد که بحث ظرفیتهای اقتصادی تبدیل به مسئله ما شود.»
همچنین گفت: «کمیسیون برجام گفته بود مستند به ما از پشت خنجر زده است و ما را احمق فرض کرده است. سعی ما این بود که دلسوزانه کمکهایی به دولت بکنیم و بگوییم که اشتباه است. اما سوء برداشت شد.»
ثریا به مو رسید و پاره نشد
مقصودی در مورد روند ساخت برنامه تلوزیونی ثریا توضیح داد: «ثریا در یک مجموعه پژوهشی شکل گرفت که کارهای مختلفی در حوزه اقتصاد، مسکن و فناوری انجام میدادند. فشارها انقدر زیاد بود که محترمانه عذر ما را خواستند و آواره شدیم. دفتر ثریا هنوز هم استیجاریست.»
وی گفت: «البته تجربه رسانهای بینظیری شد. به خودمان گفتیم برنامه ما در مورد مقاومت است. باید در برابر فشارها مقاومت، توکل و تلاش کنیم تا خدا برکت بدهد. چیزی که به ملت ایران میگوییم باید برای خودمان هم جواب دهد و صدق کند.»
محسن مقصودی با بیان اینکه اگر ثریا نباشد، دوست دارد دامداری و کشاورزی کند، گفت: «خیلی جاها به مو رسید و پاره نشد. کار کاملا تیمی بود. بچها پشت صحنه اخلاص و نیت داشتند. واقعا نسبت به ثریا علاقهمند هستم. شاید تست رضایت شغلی من دویست درصد باشد. هرگز به بالاتر از ثریا فکر هم نکردم. ثریا برای من آخر دنیاست. با تمام اینها سعی کردهایم به آن دل نبندیم»
همچنین افزود: «برنامههایی بودهاند که اسمشان مانده اما تیمها عوض شدهاند. اینکه برنامهای با تیم ثابت ادامه دهد کمنظیر است. ثریا یک تجربه است. هنوز هم درحال یادگیری هستیم و در حوزه برنامهسازی خیلی کار داریم. خودمان را به معنای هنری مستندساز نمیدانیم.»