خانه » اخبار » بیشترین لذت جهان مستند، زیستن است

امیرحسین نوروزی در این گفتگو به خاصیت‌های ساخت کار مستند اشاره کرد: «جهان مستند، جهانی قابل زیستن است. این لذت خاصی است که با آدم‌های حقیقی مواجه هستی. گرچه رنج همیشگی تولید، کمبود امکانات و بودجه هم هست؛ اما مستندساز لحظاتی را در جهان مستند زیست می‌کند که بسیار ناب است. مواجهه با آدم‌های واقعی ثمراتی دارد که گاهی در عالم داستانی رخ نمی‌دهد. البته در جهان داستانی هم لحظاتی وجود دارد که در جهان مستند نیست.»

وی با اشاره به سیری که مستند پل طی می‌کند، گفت: «چون قرار بود در منطقه حضور داشته باشم، به شخصی نیاز داشتم که با او همراه بشوم و از دریچه چشم او ببینم. سید مرتضی موسوی به من معرفی شد که گزارشگرر و رزمنده خوبی بود. از همان زمان بخشی از دغدغه من این شد که با سید مرتضی ارتباط بگیرم و مستند را با یک خانواده رزمنده آغاز کنم. این شروع حرکت فیلم پل بود.»

همچنین درمورد مستند نجات بیان کرد: «سال 95 دوسال پس از مستند پل، موقعیتی فراهم شد که در جریان عملیات آزادسازی موصل قرار بگیرم. تیمی که با آنها همکاری داشتم همان تیم مستند پل بودند. در این مستند، به تجربه جنگ بسیار نزدیک‌تر شدم. از این جهت فیلم نجات را بیشتر دوست داشتم و برای من نقطه عطفی بود. روزی ما بود که در این دو مستند در کمترین فاصله با شهادت و مبارزه قرار بگیریم و در کنار این آدم‌ها باشیم.»

این کارگردان درمورد دیگر اثرش توضیح داد: «مستند سیانور مربوط به کشتی نظامی آمریکایی بود که مورد هدف قرار گرفت و چندی بعد مشخص شد کار اسرائیل بودهاست. این ماجرا می‌توانست جرقه‌ای برای جنگ باشد و هنوز هم از پرونده‌های فوق‌محرمانه است. این مستند هم بسیار موثر بود و در بازه‌های گوناگون دیده شد.»

وی ادامه داد: «شکل‌گیری پدیده‌ای به نام اسرائیل ظلم تاریخی بود که به این منطقه شد و برایم مقوله مهمی بود. بیشترین کارهای آرشیوی‌ام را نیز در این خصوص کار کرده‌ام.»

چاره‌ای جز درست پاسخ دادن نداریم

این مستندساز درمورد رابطه‌اش با حاج نادر طالب‌زاده افزود: «ایشان در برخی جلسات روایت فتح حضور داشتند و با شهید آوینی صحبت می‌کردند. این گفتگوها برای ما جذاب بود و به دقت گوش می‌دادیم. یکی از برخوردهای خاصی که باهم داشتیم، دیدن مستند پل به اتفاق جمعی از دوستان بود. ایشان بسیار تحت‌تاثیر قرار گرفتند و نکات تکنیکی خوبی را بیان کردند.»

نوروزی در ادامه اذعان کرد: «گاهی متهم می‌شوم آنطور که باید پای یکسری از اصول نیستم. اما حقیقت این است که برای پرسش‌‌های سخت، پاسخ‎‌های سختی لازم است. وقتی ما برا مقوله‌های مهم دچار پیچیدگی می‌شویم پاسخ‌های دم دستی را انتخاب می‌کنیم و این موضوع تبعات امنیتی و اجتماعی برای ما به همراه دارد.»

وی با بیان اینکه حین ساخت مستند از شهید آوینی تاثیر می‌گیرد، ابراز کرد: «جهانی که متن به فیلم‌های روایت فتح اضافه میکند جهان منحصر به فردی است. جادو و معرفتی در این کلمات وجود دارد که مختص به سید مرتضی آوینی است. اما حرکت دوربین و نریشن‌ها همواره در ناخودآگاه من وجود داشت و از آن تاثیر گرفته‌ام.»

نوروزی افزود: «به طور کلی اگر نگاهی به کارهای سیدمرتضی آوینی بیندازیم، متوجه میشویم این شهید سیری دارد و در پارامترهای گوناگون قابل مطالعه است.»

وی اشاره کرد: «هر کاری که می‌سازم این احساس را دارم که هیچ‌چیزی نمی‌دانم و اولین کارم است. مستندسازی همیشه چنین حیرتی را با خود به همراه دارد. این اضطراب و سختی بسیار جان‌کاه است و اگر کسی تحمل این سختی را ندارد بهتر است وارد این کار نشود. کارگردان مستند باید در وهله اول اهل پژوهش و کلمه باشد و مرارت تحقیق را بر دوش بکشد. در غیر این صورت کار ضعیف می‌شود.»