خانه » اخبار »  به بهانه پرهیز از شعار زدگی، ارزش‌ها را کم رنگ نکنیم

گزارش «عمار فیلم»، مجید شاه حسینی در سومین دوره آموزشی «راه نما» که در حاشیه هشتمین جشنواره عمار برگزار می شود، عنوان کرد: برخی از فیلمسازان به بهانه پرهیز از شعارزدگی به رئالیزم روی می آورند به نحوی که هیچ ارزش مطلقی در نگاه شان وجود ندارد و همه چیز برایشان نسبی است و به همه چیز با دید شک آلود نگاه می کنند و از اقدامات انقلابی خود پشیمان اند.

شاه حسینی در ادامه به ضرورت باز تعریف مختصات انقلاب اسلامی اشاره کرد و خطاب به حاضران بیان داشت: این بازتعریف به انقلاب در مرزهای ایران محدود نمی شود. امروز شما مورد مطالبه درست مستضعفان جهان هستید و آنها معتقدند شما تنها کشوری هستنید که در برابر امریکا و اسرائیل ایستاده اید و حالا از شما می خواهند مانیفست سینمای خود را به آنها ارائه دهید و ما باید چیزی برای ارائه داشته باشیم. جمهوری اسلامی ایران مشعل ارزش مداری و استکبار ستیزی در منطقه را به دست گرفته است. ما به عرصه ای کشیده شده ایم که چشم دنیا به سمت ما است و الان در همه ی زمینه ها از ما الگو می خواهند.

وی با اشاره به اصطلاح مسلمانان پشیمان و ایرانیان پشیمان که بعد از واقعه ۱۱ سپتامبر رایج شده است اظهار داشت: هجمه رسانه ای به سمتی رفته است که وانمود کنند عده ای بسیاری شرمنده شدند و قافیه را باخته اند و عرض شرمندگی به رسانه های دنیا دارند. البته بحث ایرانیان پشیمان از دهه هفتاد شروع شد. سیاستمدارانی داشتیم که به خارج رفتند و وقتی با رئیس جمهور فرانسه صحبت کردند گفتند ما در مردم سالاری هنوز نوپاییم اگر هنوز لکنت داریم این نوپایی را بر ما ببخشید دقیقا از همان جا انگار خللی در ما تشخیص داده شد. در رده های بالا هم انگار قاعده ایرانیان عذرخواه را پذیرفته اند. اما غرب اصلا عادت به عذر خواهی ندارد. ما باید از خودمان بپرسیم بابت چه چیز شرمنده ایم و به چه کسانی شرمنده ایم؟

از تولیدات تصویری‌مان بوی انقلابی شرمنده بلند می شود

این کارشناس سینما خاطر نشان کرد: فیلمساز انقلابی فقط از انقلاب خودش نمی گوید بلکه انقلاب های دیگر را هم می خواند تا خدای ناکرده یک روز پشیمان نشود. باید بدانیم جایگاه ما کجاست و تجربه دیگران چیست؟ متاسفانه از تولیدات تصویری مان گاهی اوقات بوی انقلابی شرمنده بلند می شود وقتی می پرسی چرا فکر می کنی باید شرمنده باشی می گوید من از شعار بدم می آید و به ما یاد داده اند اگر خیلی رک حرف بزنم شعار است و با درام در تناقض است. درام یعنی شک. یعنی هیچ چیز مطلق نیست. ما هم شروع کردیم به شک آفرینی. دشمن را خوب نشان می دهیم و از خودی‌ها شخصیت هایشان را لب پر می کنیم و بعد می گوییم چقدر آنتیک و خوب و درام شد.

وی افزود: این افراد باید بروند آثار این دوره مکتب رئالیسم را بخوانند تا بدانند چرا آن ها نمی توانند به ارزشی باور داشته باشند. چون آن جا ارزشی وجود ندارد. ما رئالیزم آرمانخواهی هم و رئالیزم شاعرانه هم داریم اما به این جنبه ها توجه نمی شود.

فرانسه در داخل ناسیونالیست و در بیرون به شدت ضد ناسیونالیست است

شاه حسینی اظهار داشت: فرانسه در داخل مرزهای خودش بسیار ناسیونالیست است و بیرون از مرزها به شدت ضد ناسیونالیست است. همه چیز آن جا ملی گرایی افراطی است. من از ویروسی حرف می زنم که آن را در آثار سال های قبل هم دیده ام. حرف خود را با لحن عذر خواه بیان کردن و کم رنگ کردن ارزش ها از ترس شعاری شدن مساله ای است که در این آثار هم دیده شده است.

مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی درباره آثاری که با نگاه رئالیستی به موضوع دفاع مقدس پرداخته اند گفت: دفاع مقدسی که ما دیدیم اینی نبود که الان ترسیم می شود. ما رزمنده ی شرمنده ندیدیم امامی داشتیم که می گفت از عمل خود پشیمان نیستیم. انگار غرب دیتاسنتر ما شده است. ارزش هایمان کم رنگ شده است و باید برویم ارزش ها از آن ها قرض بگیریم درحالی که آن ها داشته هایشان را از فرهنگ ما سرقت کردند.

وی در توصیه به فیلمسازان اظهار داشت: یک مقدار بر خودمان سخت بگیریم و مطالعه کنیم. هر بار اهل فن در حضور مقام معظم رهبری می روند از میزان مطالعه و اطلاعات ایشان شرمنده می شوند. قبل از بودجه و طرح باید یک گنجینه ی دانشی بر تک تک ما فرض است. کارها را خیلی زود داریم واسپاری می کنیم. بهترین صدابردار بهترین تصویربردار و… را به هر کسی می سپاریم بهترین گنجینه دانش را هم پول می دهیم می آوریم ولی این گنجینه کسی نمی تواند باشد جز شما.

شاه حسینی ادامه داد: تجمیع دانش باید در تک تک ما اتفاق بیفتد. تردید فیلمساز است که رزمنده را مردد می کند. فیلمنامه نویس مشکک است که یک انقلابی را اهل شک خلق می کند. به همین دلیل است رهبر انقلاب کماکان بعد از این همه سال انقلابی اند چرا که ایشان شرایط ایمانی ای دارد شرایط دانشی و معرفتی ای دارد برای همین به هیچ چیز شک نمی کند و به واسطه ی پشتوانه ی استواری او ملتی به او تکیه می کنند.

این مدرس سینما تصریح کرد: چگونه است که یک فیلمساز دلش می لرزد و می گوید بس است مردم ما خسته شدند؟ برای آن مجموعه دانشی ارزش قائل باشیم که به ما استواری می دهد. این محکم حرف زدن باید به مجموعه پشت دوربین منتقل شود تا جلوی دوربین هم به چشم بیاید.