به گزارش عمارفیلم و به نقل از گلستان ما، اکران مستند «زمستان یورت» به کارگردانی میلاد میرزاباقری و تهیه کنندگی علی دهقان که به مسائل و مشکلات کارگران معدن یورت آزادشهر می پردازد ، در شهر گرگان مرکز استان گلستان متوقف شد.
قرار بود این مستند روز یکشنبه در بافت تاریخی گرگان خانه تاریخی کبیر که تکیه هنرمندان بود به نمایش در آید که دقایقی پیش طی تماسی با تهیه کننده اعلام شد که این مستند در گرگان اکران نشود.
ماه گذشته بود که در شهرستان آزادشهر و رامیان نیز از اکران این مستند جلوگیری به عمل آمد ، البته توجیه توقیف این مستند در ماه گذشته این بود که شاید همزمان با برخی تحرکات در کشور این موضوع در شهری که خانواده های کارگران هستند باعث چالش شود اما اینک در آستانه عید و در مرکز استان چه توجیهی می تواند برای توقیف این مستند وجود داشته باشد ؟
برای مدعیان آزادی بیان و اینکه هیچ خط قرمز و حیات خلوتی در جمهوری اسلامی وجود ندارد ، چه حرفی باقی می ماند ؟
قرار شده با همکاری سازمان بسیج رسانه استان گلستان، این مستند در مکان این سازمان برای اهالی رسانه استان گلستان پخش شود .
همزمان با توقیف این مستند در گرگان برای خبرنگاران استان این سوال پیش آمده که چرا با اکران این مستند مخالفت می شود و از این جهت طی تماس هایی خواسته اند حتما این مستند را ببینند .
موضوع این مستند روایت کارگران معدن زغالسنگ زمستان یورت آزادشهر بوده و به اتفاقات رخ داده شده قبل از وقوع حادثه معدن زمستان یورت می پردازد.
میلاد میرزاباقری کارگردان این اثر گفته بود : مبحث اصلی این مستند عدالت اجتماعی است، وقتی می بینیم در جایی کارگری اعتراض دارد باید در رسانه ها و فضای مجازی به آن اشاره کنیم و برای مستضعفین و کارگران تریبونی باز کنیم و این تریبون می تواند تریبون امام جمعه و یا تشکل های مختلف مردمی و دانشجویی باشد.
مستند «زمستان یورت» چندی پیش توانست جایزه ویژه هشتمین جشنواره مردمی فیلم «عمار» در بخش نقد درون گفتمانی را از آن خود کند.
مستند «زمستان یورت» که بیانگر رنجها و مشکلات کارگران معدن زمستان یورت آزادشهر بوده است و روایتی تلخ از آنچه بر سر ۴۳ کارگر کشته شده در حادثه انفجار این معدن در اردیبهشت ماه سال جاری را به تصویر کشید.
مستندی که درد دل خانواده کارگران معادنی است که پدران و همسرانشان در بدترین و سختترین شرایط در حال کسب روزی حلال هستند و متاسفانه در سالهای اخیر با وجود فریادهای زیادی که از سوی کارگران و خانوادههای آنها در راستای توجه به مشکلاتشان زده شد اما گوش شنوایی برای پذیرش و توجه به آنها وجود نداشت.
در نظرسنجی که از خانواده قربانیان این حادثه دلخراش انجام شد، آنها از ساخت این مستند، نحوه کارگردانی و پرداخت به موضوع ابراز رضایت کردند.