مسعود کارگر سازنده مستند «ترینیتی» به بیان توضیحاتی در خصوص اثر ارسالی خود در نهمین دوره جشنواره فیلم عمار پرداخت و گفت: در مستند «ترینیتی» از سویی به فواید بهرهمندی از انرژی هستهای و کاربردهای متنوع این صنعت در زمینههای مختلف علمی پرداخته میشود و از سوی دیگر تنازعات سیاسی و اقتصادیِ شکلگرفته حول این مسئله مورد توجه قرار میگیرد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود ضمن مفید خواندن فرآیند اکران مردمی آثار جشنواره عمار به توضیح برخی اشکالات موجود در این زمینه پرداخت و عنوان کرد: اکران آثار در جشنواره عمار و همچنین اکرانهایی که توسط بدنه مخاطبین این جشنواره در شهرها و شهرستانها انجام میشود، طبیعتاً به بازتابِ بیشتر آثار کمک خواهد کرد اما مشکلی که در این بین وجود دارد عدم اطلاع کارگردان از جزئیات این اکرانها است؛ به عبارتی کارگردان یک اثر نیازمند آن است که از نحوه اکران اثر و بازخورد بینندگان اطلاع داشته باشد اما بنده این خلأ را در جشنواره عمار میبینم که بازخوردگیری آثار اتفاق نمیافتد.
کارگردان مستند «ترینیتی» ادامه داد: هرچند که آثار جشنواره در شهرهای مختلف به نمایش درمیآید اما کارگردان نمیداند اثر ارسالی او تا چه حد توانسته رضایت مخاطبین را به همراه داشته باشد یا اگر موردپسند واقع نشده دلیل عدم رضایتمندی مخاطبین چه بوده است.
وی خاطرنشان کرد: کارگردان چنانچه در جریان بازخوردهای اثر خود قرار گیرد میتواند اشکالات و ضعفها را برطرف یا نقاط قوت خود را تقویت کند؛ در همین راستا میتوان سازوکاری در نظر گرفت که اکرانکنندگان هر اثر در جریان نمایش یک فیلم از بینندگان نظرخواهی کنند و نتایج را در قالب یک نمودار ساده در اختیار کارگردان قرار دهند.
مسعود کارگر از آمادگی برای حضور در دهمین دوره جشنواره فیلم عمار خبر داد و اظهار کرد: در سال جاری با ارسال دو اثر تازهساخت در جشنواره عمار حضور خواهم یافت، یکی از این آثار حکایتگر زندگی جوانی است که با بیماری تالاسمی دست و پنجه نرم میکند؛ یک مستند دیگر نیز در مورد چند جوان حزباللهی است که با هدف ایجاد کارآفرینی، اقدام به راه اندازی شرکتی دانشبنیان میکنند و یک سرنگ مخصوص را در کشور به مرحله تولید میرسانند درحالی که تا پیش از آن نیاز بیماران داخلی از طریق داروهای وارداتی تامین میشده است.
لزوم تفکیک آثار حرفهای از معمولی
این مستندساز بیان کرد: مشکل دیگری که در جریان اکرانهای جشنواره به چشم میخورد تفکیکنکردن آثار حرفهای از آثار معمولی است بدین معنا که باید آثار شاخص را در سانسهای ویژه اکران کرد تا علاقهمندانی که فرصت دنبال کردن تمامی فیلمها را ندارند بتوانند فقط در سانسهای تعیین شده در سینما حضور یابند.
کارگر در ادامه به بیان برخی نکات مهم خطاب به افراد تازهکاری که علاقهمند به ساخت مستند هستند پرداخت و عنوان کرد: کسانی که علاقهمند به ساخت مستند یا تولید انیمیشن و نماهنگ هستند و تصمیم دارند برای نخستین بار به این عرصه وارد شوند میبایست در ابتدا به اندازه کافی راجع به موضوع مدنظرشان تحقیق و مطالعه نمایند و سپس سعی کنند با ابزارهای ساده و با صرف کمترین هزینه مالی، محصولی رسانهای تولید نمایند سپس در گام نخست اثر خود را برای دوستان، آشنایان و کسانی که در حیطه ساخت مستند تجربه دارند به نمایش درآورند تا اشکالات و نقاط ضعف کار مشخص شود و از سوی دیگر ریسک انتشار اثر کاهش مییابد.
این مستندساز اظهار کرد: گذشته از افرادی که اعتماد به نفس کافی برای ورود به عرصه مستندسازی ندارند، افرادی وجود دارند که هنگام ساخت یک اثر مستند دچار توهم و خودبزرگبینی میشوند این موضوع هم میبایست به عنوان یک آفت و آسیب در حوزه فعالیتهای حرفهای مورد توجه قرار گیرد؛ چندی پیش یکی از دوستانِ علاقهمند به عرصه مستندسازی یک فیلم مستند به بنده نشان داد و تصور میکرد که کار او در حد مستندهای بزرگ جهانی است و انتشار آن میتواند با یک بازتاب جهانی همراه باشد درحالی که مستند او حتی از لحاظ اصول و قواعد اولیه فیلم سازی نیز مورد تایید نبود.
کارگردان مستند «ترینیتی» خاطرنشان کرد: به اعتقاد بنده نقطه شروع ورود به عرصه مستندسازی باید به صورت کاملا ساده انجام شود، به عبارتی برای شروع نیاز نیست هزینه زیادی صرف کرد یا از تجهیزات حرفهای استفاده نمود بلکه با کمک دوربینهای معمولی یا حتی دوربین موبایل میتوان یک اثر خلق کرد و همان را در معرض انتقاد افراد حرفهایتر قرار داد تا ایرادات کار مشخص شود و در مرحله بعد میتوان ایرادات مطرح شده را برطرف نمود و با تجهیزات کاملتر و صرف هزینهی بیشتر اقدام به ساخت یک مستند نمود.