در گفت‌و‌گوی «ایسکانیوز» با محمدمهدی قاسمی مطرح شد:

مواجهه یک روحانی و زندانی محکوم به اعدام در «سوئیت»

فیلم داستانی کوتاه «سوئیت» به کارگردانی محمدمهدی قاسمی روایت ملاقات یک روحانی با زندانی‌ محکوم به اعدام است که در جریان این ملاقات، متوجه می‌شود خودش دچار نوعی فراموشی شده است.

قاسمی سازنده اثر «سوئیت» درباره انگیزه خود برای ورود به عرصه هنری گفت:«من از کودکی به دنیای قصه‌ها و به تصویر کشیدن آن‌ها علاقه داشتم؛ فکر می‌کنم این علاقه بنیادی‌ترین انگیزه برای هر فیلمساز است. از سوی دیگر معتقدم فیلم قدرتی دارد که می‌تواند انسان را به چالش فکری بکشد و حتی برای لحظه‌ای ما را وادار کند درباره روابط و زندگی‌مان تأمل کنیم و آن را به چالش بکشیم بنابراین نمی‌توان از کارکرد سرگرمی فیلم غافل شد؛ این جنبه‌ سرگرم‌کننده، ابزاری بسیار قدرتمند است و همیشه تلاش می‌کنم تا آثارم را به شکلی جذاب، دقیق و تأثیرگذار برای مخاطب تولید کنم.»

از چالش‌های دهه هشتادی تا آشنایی با عمار

قاسمی به‌عنوان یک کارگردان دهه هشتادی درباره چالش‌های عرصه هنری گفت:«در زمینه‌ فیلمسازی، به‌ویژه فیلم کوتاه، چالش‌های زیادی وجود دارد. این حوزه یک زمین تمرین واقعی است که در آن یاد می‌گیریم چگونه صحنه، قصه و روند تولید فیلم را مدیریت کنیم و مسیر درست را پیش ببریم. البته باید گفت این زمین تمرین کاملاً حرفه‌ای است که در آن رقابت جدی بین هنرمندان جوان جریان دارد. بسیاری از فیلمسازان موفق نیز کار خود را از همین فضا شروع کرده‌اند و پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند؛ بنابراین یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها برای جوانان همین تجربه رقابتی و حرفه‌ای در مراحل ابتدایی کار است.»

او درباره نحوه آشنایی خود با جشنواره مردمی فیلم عمار گفت:«از دوران مدرسه با جشنواره‌ عمار آشنا شدم و گاهی آثار مستند و فیلم‌هایی که در جشنواره شرکت می‌کردند را تماشا می‌کردم. جشنواره مردمی فیلم عمار بستری فراهم کرده است تا فیلمسازان جوان بتوانند آثار خود را بر اساس دغدغه‌ها و زاویه‌دید شخصی‌شان به‌ تصویر بکشند.»

محمدمهدی قاسمی کارگردان اثر «سوئیت»، که در بخش «عدالت» شانزدهمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار شرکت کرده است، افزود:«مهم‌ترین ویژگی جشنواره‌ فیلم عمار، رویکرد مردمی آن است. اکران‌های مردمی باعث می‌شود مخاطب عام نیز اثر را تماشا کند؛ این دیده شدن اثر توسط مردم و ارتباط مستقیم با تماشاگر دقیقاً همان چیزی است که هر فیلمساز آرزو دارد. این رویکرد، جشنواره‌ عمار را به یک پل واقعی میان فیلمساز و جامعه تبدیل کرده است.»