در مراسم رونمایی از مستند «جنگ، دوربین، من»؛

دوربین سلاح جدید رزمنده «فاطمیون»/تصویربردار افغانستانی:آرزویم ضبط لحظه آزادی قدس است

مستند «جنگ، دوربین، من» روایتی از یکی از صحنه های رویارویی با مسلحین داعش است، ماجرایی که با حضور و نبوغ تیم رسانه ای لشکر فاطمیون، تماما از خط مقدم معرکه به تصویر کشیده می شود.

به گزارش «روابط عمومی جشنواره عمار» به نقل از خبرگزاری تسنیم، مراسم رونمایی از مستند «جنگ، دوربین، من» به کارگردانی ساسان فلاح فر در خبرگزاری تسنیم رونمایی شد.

در این مراسم محسن اسلام زاده مستندساز مقاومت نیز حضور داشت. او گفت: با وقایع فضای مجازی یک عصر عاشو را پشت سر گذاشتیم. صحنه دردناکی بود. امروز همه روزنامه ها در همه جناح ها عکس جلد کار کرده بودند. حادثه دردناک و البته افتخار آمیزی بود.

وی افزود: چند سال قبل برای ما آرزو بود که در یک صحنه عملیات حضور داشته باشیم و مستند بسازیم. تعداد کمی از بچه ها هم در خط اول توانستند حضور داشته باشند و بسازند. اما فاطمیون حساسیت های بیشتری داشت. بالاخره برای رزمندگان افغانستانی کلاس آموزشی گذاشته شد تا تصویربرداری کنند. آموزش های سختی برگزار شد. بعید می دانستم نتیجه ای داشته باشد چون واقعا کار سختی بود. این ها رزمنده بودند و بسیار کار داشت تا به این ایمان برسند که سلاحشان دوربین است.

اسلام زاده گفت: اول از کلیپ شروع شد. اما الان انقدر حرفه ای شدند که از صفر تا صد یک عملیات را فیلمبرداری می کند و دنبال روایت می گردند.

فلاح فر کارگردان نیر در ادامه سخنرانی کرد. او گفت: تفاوت رسانه ما و دشمن در همین فیلم ها است. آنها از بعد رسانه ای خیلی جلوتر هستند چون ما دائما خودمان را محدود می کنیم درحالی که همه، همه چیز را می دانند. دچار خودسانسوری شدیم.

وی گفت: مصطفی احمدی یکی از تصویربرداران این واقعه در جمع ماست. او در حین فیلمبرداری مورد اصابت گلوله قناصه می گیرد و دچار مشکلات دیداری و شنیداری شده است. فاطمیون پتانسیلی است که دوباره کشف شده است. افغانستانی ها زمان انقلاب و دفاع مقدس حضور فعالی داشتند. بعد از آن غباری روی چهره آنها نشست، کسانی که سالهاست کنارمان زندگی می کنند. در اصل تفاوتی میان ما و افغانستانی ها نیست اما ناملایمات اجتماعی پیش آمده است. فاطمیون این غبار غربت را از افغانستانی ها از بین برد. فاطمیون الان صادرکننده انقلاب اسلامی است.

فلاح فر تاکید کرد: ما اکنون جانباز رسانه ای مدافع حرم داریم مثل همین مصطفی احمدی که بین ماست. مدافع حرم رسانه ای را کسی نمی بیند. امروز مدافعان حرم رسانه ای در منطقه اند و از آخرین لحظات افول داعش و از آخرین نفس های آن فیلمبرداری می کنند. اصل و مغز کار را خود بچه های رسانه ای فاطمیون انجام می دهند، ما فقط به صورت کلیِ کار شکل می دهیم.

او ادامه داد: امروز دشمن بر پتانسیل افغانستانی ها دست گذاشته چون تاثیر آن را دیده است. این کارهای ما تازه شروع ماجراست.

کارگردان مستند گفت: مستند نبرد پالمیرا در جشنواره مستند حقیقت پخش شد، کسی آمد و از من پرسید :«ایرانی ها کجا بودند؟». انتظار نداشت همه چیز درباره فتح افغانستانی ها باشد.

اسلام زاده مستندساز در ادامه راجع به «جنگ، دوربین، من» گفت: این کار از لحاظ دراماتیک خیلی پیشرفته تر از نبرد پالمیرا یعنی کار قبلی آقای فلاح فر است. واقعا مستند نفس گیری است و حس هیجان عجیب و غریبی را منتقل می کند. اعتقاد دارم در این کارها باید نریتور حرفه ای استفاده شود اما صدای آماتور اینکار که فردی افغانستانی آن را بیان می کند واقعا رویش نشسته است. البته متن گفتار متن در انتها باید کمی اصلاح شود. مقداری شعارزده است و باید اینها از کار حذف شود. مردم حالا بسیاری از وقایع را می دانند و نباید حرف های چهارسال قبل را بزنیم.

احمدی جانباز رسانه فاطمیون یکی دیگر از کسانی بود که در این مراسم سخنرانی کرد. او ماجرای مجروحیتش در جریان جنگ با داعش را تعریف کرد. احمدی گفت: گلوله تک تیرانداز از شانه من رد شد، لاله گوشم را رد کرد و به فک و چشمم اصابت کرد. هیچ چیز برایم مهم نبود جز دوربین. دیگر فهمیده بودم که دوربین چه سلاحی است و چه کارایی‌ای دارد. به زحمت دوربین را پیدا کردم و آوردم. این کار را تا لحظه ورود به قدس ادامه می‌دهم و نابودی اسرائیل را ان‌شاالله به تصویر خواهیم کشید. جنگ دوربین تمامی ندارد حتی بعد از پایان اسرائیل.